Tuesday 29 December 2009

(100) အျဖဴေရာင္ ခရစၥမတ္ ရဲ့ ဒိုင္ယာရီ

ခရစၥမတ္ ကာလ တစ္ခုလံုး က်မ တစ္ေယာက္ထည္း ဒီအိမ္ၾကီးအေပၚထပ္ က အခန္း ေသးေသးေလး ထဲမွာ ေနပါတယ္။ တျခား အခန္းထဲ က အမ်ိဳးသမီးေတြ ကေတာ့ သူတို ့ ေဆြမ်ိဳးရွိရာ သြား ေနၾကပါတယ္။ ႏွင္းထူထူ ထဲထဲ က်တဲ ့ ဒီႏွစ္ ခရစၥမတ္ ကာလ ဟာ အင္မတန္မွ ပ်င္းရိ ေျခာက္ေသြ ့ ပါတယ္။
က်မေနတဲ ့အိမ္ဟာ ေတာင္ကုန္း ေပၚမွာ ရွိတဲ ့အိမ္တန္းေတြထဲ က အိမ္တစ္အိမ္ျဖစ္ပါတယ္။

ႏွင္းေတြ ဆက္တိုက္က်တဲ ့
ေန ့ ေတြမွာ အိမ္ေရွ ့လမ္းေပၚမွာ ရပ္ထားတဲ ့ ကိုယ္ပိုင္ကား ခပ္ေသးေသးေလး ေတြဟာ ဘီး တဝက္မက ႏွင္းထဲ ျမဳပ္ေနျပီး။ သြားေရးလာေရး အင္မတန္ခက္ပါတယ္။ ခပ္ေဝးေဝး က လိုင္းကားသြား
တဲ ့ လမ္းေတြမွာေတာ့ နွင္းေတြ ဖုန္းလြမ္း ေနျပီး တ ကယ့္
ယာဥ္သြားလမ္းလား၊ ပလက္ေဖာင္းလားေတာင္ ခြဲ မသိႏိုင္ပါဘူး ။ ဒီဇင္ဘာ လ
(၂၂ )ရက္ေန ့ကဆို က်မတို ့ ဘက္သြားတဲ ့ လိုင္းကား ခရီးစဥ္ကို ဖ်က္လိုက္ပါတယ္။ ရထားလိုင္းေတြ ကို လည္း ခရီးစဥ္ ပံုမွန္မဟုတ္ဘဲ ခပ္နည္းနည္း ခပ္က်ဲက်ဲ သာ ေျပးဆြဲပါတယ္။
ျမိဳ ့ေပၚမွာ သာ ႏွင္းေကာ္တဲ ့ ဝန္ခ်ီစက္လို ကားေတြနဲ ့ အဆက္ မျပတ္ ရွင္း ထားတာေၾကာင့္ လြယ္ကူေပမဲ ့။ အခုက်မ ေနတဲ ့ ေနရာက ျမိဳ ့နဲ ့နည္းနည္း လွမ္းေတာ့ ေဖြးေဖြး ျဖဴ ေနတာပါဘဲ။
ႏွင္းေတာထဲမွာ စားစရာ ထြက္ဝယ္ဖို ့
သိပ္ အဆင္မေျပတာမို ့ ခရစၥမတ္ပြဲေတာ္ မတိုင္မီ (၆)ရက္ (ရ) ရက္ ႏွင္းစက်က တည္း က စားစရာ ပဲကတၱီပါ ျပဳတ္ဘူး၊ ငါးေသတၱာဘူး၊ ၾကက္အသည္း ေရခဲရိုက္၊ ၾကက္ဥ၊ မံုလာဥနီ၊ ၾကက္ဥေခါက္ဆြဲ၊ စတာေတြကို ဝယ္ယူ ထားပါတယ္။ ညဘက္ညဘက္ မွာ က်မ အေၾကာက္ဆံုးက တိတ္ဆိတ္ျခင္းပါဘဲ။

ေဟာင္းေနတဲ ့အိမ္ၾကီးဟ ေခတ္မီ အိမ္အသံုးအေဆာင္ေတြနဲ ့ ဆင္ရင္ထားေပမဲ ့လဲ ၾကမ္းခင္း သစ္သားေတြ တံခါးေတြ ရ ဲ ့အပူအေအးေၾကာင့္ က်ံဳတဲ့အသံ၊ ေလတိုက္လို ့ မည္တဲ့ ညီးတြားသံေတြဟာ၊ ညဘက္မွာေျခာက္ျခားစရာပါ။

ဒါ ့ေၾကာင့္ ညသိပ္ေမွာင္လာရင္ ေအာက္ထပ္ ကို က်မ မဆင္းေတာ့ဘူး။ အိပ္ခန္း က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ အစားအေသာက္ေတြ နဲ ့
ေရဂ်ိဳင့္ ကို သြင္းျပီး စာဖတ္ပါတယ္။ ေတြ ့ကရာ စာ အားလံုးေပါ့။ တစ္ေလ လာတတ္တဲ ့
ေမာင္နွစ္မ မ်ားနဲ ့ သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ ့ရဲ ့ဖုန္း ကို စကားေၾကာ ရွည္ေအာင္ တမင္ေျဖပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ ေၾကာက္ေနတာ ကိုယ္သာ အသိဆံုးပါ။ ေနခင္းဆိုလဲ လုပ္စရာ အလုပ္ ရွာၾကံ လုပ္ေနမိပါတယ္။ ဖုန္သုတ္၊ အဝတ္ေလွ်ာ္၊ ေရစိမ္ခ်ဳိး၊ အျပင္ဖက္က ႏွင္းေတြကို ခဏထြက္ၾကည့္ ျပီးရင္ထမင္းခ်က္၊ ထမင္းစား ၊ စာအုပ္ဖတ္၊ အင္တာနက္ၾကည့္ ေမွာင္ျပီး အလင္းေရာင္ေပ်ာက္ရင္ အခန္းထဲမွာေအာင္းနဲ ့ ရက္ေတြ ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ပါျပီ။

ခုေတာ ့ ႏွင္းအက်လဲ ရပ္သြားျပီမို ့ အိမ္ေရွ ့လမ္းဟာ ညစ္ပတ္ေနတဲ ့ဆားကြင္း ခပ္ညစ္ညစ္ တစ္ခုလို ျဖစ္က်န္ခဲ့ တာ ပါဘဲ။ လွတုန္းက လွခဲ ့တဲ့ႏွင္းအျပည့္ဖံုးေနတဲ ့လမ္းေတြ ဟာ ခုေတာ့ ေစ်းထဲက လႊာစာမွဳန္ ့ခင္းထားတဲ ့ ဗြက္လမ္းေတြလို မ်ိဳးေပါ့။ အိမ္အသီးသီး ကလူေတြ ထြက္ျပီး။ တူရြင္းျပားနဲ ့ႏွင္းေတြကို က်ံဳးယူျပီး လမ္းရွင္းၾကပါတယ္။ လမ္းထဲက ကေလးေတြ အသံလဲ ျပန္ၾကားရပါျပီ။

ညဘက္ ႏွင္းက်တဲ ့ ရက္ ေတြမွာ က်မဖတ္တာ ဝတၳဳ ၃ အုပ္ေတာင္ျပီးသြားပါျပီ။ ရိကၡာအေျခာက္ အျခမ္း ျပတ္ျပီမို ့ မနက္ျဖန္ခါ စာၾကည့္တိုက္ကို စာအုပ္ေတြ သြား အပ္ရင္း စားေသာက္ဖို ့ ဟင္းခ်က္ရိကၡာ မ်ား ဝယ္ရန္ စီစဥ္ရပါဦးမည္။ အေအးဒဏ္ေၾကာင့္ ေခါင္းအံု ျပီး ႏွာေစးေန လို ့ မနက္ျဖန္အျပင္အထြက္မွာ ထူထူထဲထဲ ဝတ္ထြက္ဖို ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတိေပးလိုက္မိပါသည္။ နားပါဦးမည္။

Thank you for reading this post

Monday 28 December 2009

WORDS OF WISDOM


A JOURNEY OF ONE THOUSAND MILES BEGINS WITH A SINGLE STEP.

CONFUCIOUS 555-479 BC

Friday 25 December 2009

(99) FATHER CHRISTMAS

To: Santa Claus

Alone and cold
Nowhere to go
Cos snow everywhere


Wind blowing to my face
Cold glass fills with ice
Pure hot water
Immediately broken into pieces

Look at from the windows
Snow Snow lots of Snow
I hope you brought something cool



25th December 2009 9:15pm

Monday 21 December 2009

(98) Gas မီးဖို စံနစ္တက်သံုးစြဲျခင္း

Gas မီးဖို ကို ဘယ္လို စနစ္တက် အသံုးျပဳၾကမလဲ။


Gas မီးဖို ဟာ အင္မတန္မွ အသံုးဝင္သလို အႏ ၱရာယ္ ကို သတိမမူ မိရင္ လဲ ဆံုးရွံးမွဳ ့ မ်ား ၾကံဳ ရတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၾကိဳတင္ကာကြယ္တဲ ့အေနနဲ ့ သိသင့္တာေလးေတြ ကို ဖတ္ထားသမွ် ၊ ဆရာ့ သင္ၾကားမွဳ ့ အရေရာ ဒီစာပိုဒ္ ေလးကို ေရးလိုက္ပါတယ္။

- Gas ယို စိမ့္မွဳ ့ ကို အျမဲ သတိထားရပါမယ္။ Gas အနံဟာ သိသိသာသာ ခပ္ပ်င္းပ်င္း အနံ ့ တစ္ခုပါ။ ဒါေၾကာင့္ Gas မီးဖို ရဲ ့ safety ကိုသိႏိုင္ရန္ အျမဲ ့အနံ ခံၾကည့္ပါ။ Gas ယို စိမ့္တဲ့အခ်ိန္ အမွတ္တမဲ ့ အနားမွာ စီးကရက္ေသာက္မိတာ၊ ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းမိတာမ်ိဳးမလုပ္မိဖို ့ သတိ ၾကပ္ၾကပ္ ထားၾကပါ။ Gas ယို စိမ့္ေနတာကို သတိမမူမိဘဲ။ အနားမွာ မီးေသြးမီးဖို ကို ကပ္ျပီး သံုးမိရင္ အႏၱရာယ္ အရမ္းၾကီးတာမို ့ ။ Gas မီးဖို နားမွာ ဘယ္လို မီးဖို မွ မထားသင့္ပါဘူး။

- Gas မီးဖို အနီးပါးနားမွာ ေကာေဇာ၊ အဝတ္မ်ား၊ လက္ႏွီးမ်ား (မီးေလာင္လြယ္ေသာ အရာမွန္သမ်ွ) ကို မထားမိပါေစနဲ ့။

- Gas မီးဖို ရဲ ့ parts ေတြ သံေခ်းတတ္ေနတာ၊ ပ်က္စီးေနတာ၊ ေတြ ့ရင္ ေငြကို မႏွစ္ေျမာပါနဲ ့ ခ်က္ခ်င္း part အသစ္ လဲပါ။ Spare parts လဲလို ့မရရင္ မႏွေျမာပါနဲ ့ အသစ္သာဝယ္လိုက္ပါ။ မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္ျဖစ္ေနတဲ့၊ ပ်က္စီးေနတဲ ့ အရာကို သံုးရင္ အႏၱရယ္ အတြက္ ရတက္မေအးရပါဘူး။ risk မယူပါနဲ ့။

- ခ်က္ျပဳတ္၊ ေၾကာ္ေလွာ္ေနတုန္းမွာ မီးအရွိန္ကို ခ်က္ခ်င္းအျမင့္ၾကီးကို လွည့္ျပီး မျမွင့္ပစ္ပါနဲ ့။ ဥပမာ အေၾကာ္ေၾကာ္တဲ ့ဒယ္အို းလို မ်ိဳးဆိုရင္ မီးဟပ္ တာ မ်ိဳး ျဖစ္တတ္လို ့ အႏ ၱရာယ္ သိပ္မ်ားပါတယ္။ အဲဒီလို ဆီပူကေန ဒယ္အိုးမွာ မီးဟပ္ျပီး စြဲရင္ ေရ ေလာင္းျပီး ျငိမ္းတာမ်ိဳး လံုးဝ မလုပ္ပါနဲ ့။ ဆီပူကေနဟပ္တဲ မီးကို ေရေလာင္းျပီးျငိမ္းရင္ မီးကို ပိုေလာင္ေအာင္ ေနရာ ျဖန္ ့ ့ေပးလိုက္သလို ျဖစ္တာမို ့ ေရေလာင္းျပီး ၿငိမ္းသတ္ဖို ့မၾကိဳးစားပါနဲ ့။

- ကိုယ္ ရဲ ့Gas မီးဖို ဟာ ျပင္ဆင္မွဳ ့လို အပ္ေနရင္ ၊ ခ်က္ခ်င္းျပင္ပါ။ Safety မျဖစ္ေတာ့တဲ့ ပစၥည္း ကို မႏွစ္ေျမာပါနဲ ့၊ ျပင္မရ ရင္ အသစ္ဝယ္ပါ။ အိမ္ရွိ Gas မီးဖို အသံုးျပဳ သူမ်ားကို လဲ ေသခ်ာေအာင္ရွင္းျပပါ။ ေနတိုင္း Gas ယိုထြက္မွဳ ့ရွိမရွိကို စစ္ေဆးပါ။ သံုးၿပီးတိုင္းလဲ knob အဖြင့္ အပိတ္ကို ေသခ်ာေအာင္ျပဳလုပ္ပါ။ check twice b4 you left kitchen. Safety First ဆိုတာကို အျမဲ သတိယပါ။

Friday 11 December 2009

(97) Bolton ျပတိုက္သို ့တစ္ေခါက္

Bolton ျမိဳ ့ လည္ စာၾကည္တိုက္ အေပၚထပ္မွ ျပတိုက္ ႏွင့္ ေအာက္ထပ္မွ ငါးကန္ မ်ားကို ဓါတ္ပံု ရိုက္ျပီး တင္လိုက္ပါတယ္။ ဝင္ေၾကးမေပး ရပါဘူး။ ဓါတ္ပံုရိုက္လို ရင္ေတာ့ ျပတိုက္က လူေတြကို ခြင့္ေတာင္းျပီး ေဖါင္ျဖည္ ့ရပါတယ္။

ဒီငါးကန္ထဲက ငါးကေတာ့ Green Giant Fish အစိမ္းေရာင္ ငါးဘီလူး ပါ ခန္ ့မွန္းအရွည္ ၄ေပ၊ ၅ေပခန္ ့ရွိျပီး မ်က္လံုးမ်ားက သာကူေစ့ ပမာဏေလာက္ ေသးငယ္ပါတယ္။ မ်က္ေစ့မျမင္ပါဘူး။


၂၀ရာစု ဦးပိုင္းက ပါလိလို ေရးထားတဲ့ ဗုဒၶ ေပလႊာ ပါ။ China Burma လို္ ့ေရးထားလို ့ဓါတ္ပံုရိုက္ယူခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေပရြက္က ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေန ပါတယ္။

ႏိုင္းျမစ္ (အရွည္လွ်ားဆံုးျမစ္) မွ ငါးေတြရဲ ့ဓါတ္ပံုပါ။




ေအာက္ပါ ပံုကေတာ့ အုန္းပင္က အုန္းဆံနဲ ့ယက္လုပ ္ထားတဲ့ ၁၉ရာစု မွ Body Armour ပါ။ သံခ်ပ္ ဝတ္စံုလို မ်ိဳးေပါ့။ အုန္းဆံခ်ပ္ ဝတ္စံုဆို ရင္ပို မွန္ပါတယ္။



Bolton, ျပတိုက္မွာ ျမင္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာျပည္မွ ဗုဒၶ ဆင္းတုေတာ္ ပံုကို ဖူးခဲ့ရလို ့ လို ့ဖုန္းနဲ့ ဓါတ္ပံုရိုက္ၿပီး တင္လိုက္ပါတယ္။ ဓါတ္ပံု မွဳန္ဝါးဝါး ၿဖစ္နမလားမသိဘူး။ ျမန္မာျပည္ ကမို ့ ျမင္ရေတြ ့ရခဲ လို ့ ပါ။



mummy ရုပ္အေလာင္းပါ
အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္နာမည္န ဲ့ ရွိတဲ့ အသုဘ အေခါင္းထဲက ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ ့ mummyfy body ပါ။ အဲဒီ အသုဘအေခါင္းဟာ အႏွစ္ ၃၀၀ ေလာက္ၾကာမွ ျပဳလုပ္ထားတာ လို ့ဖတ္ရပါတယ္။ အေခါင္းမွ အမ်ိဳးသမီး ဟာ (c. 900BC) မွ ျဖစ္ျပီး Xray အရ ဒီအေခါင္းထဲ က body ဟာ အသက္ ၂၀-၃၀ ရွိ (c. 1200 BC) မွ အမ်ိဳးသား တစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ဘယ္လို ေၾကာင့္ သူ ့ရဲ့ ရုပ္ၾကြင္းဟာ ေနာက ္အႏွစ္ ၃၀၀ ေလာက္မွ ေသတဲ့ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးရဲ ့ အသုဘ အေခါင္းထဲကို ေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ စဥ္းစားစရာ စိတ္ဝင္စားစရာ ပါဘဲ။

Monday 7 December 2009

(96) MRO (OR)MRU, minority people from Burma, Bangladesh & India

လူနည္းစု " ျမိဳ " လူမ်ိဳးမ်ားအေၾကာင္း

ရခိုင္ရိုးမ တြင္ ရခိုင္လူမ်ိဳး အျပင္ ျမိဳ ၊ သက္၊ ခမီ(ခမြီး)၊ ဒိုင္းနက္ ႏွင့္ ကမန္ လူမ်ိဳးစု တို ့ေနထိုင္ၾကသည္။ ၄င္းတို ့ အနက္မွ က်မ ေတြ ့့ဘူးေသာ ျမိဳ လူမ်ိဳးတို ့အေၾကာင္းကို တင္ျပပါမည္။

ျမိဳလူမ်ိဳးတို ့ကို ျမန္မာႏိုင္ငံ ရခိုင္ရိုးမ တြင္ သာမက ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ အေရွ ့ေတာင္ ဘက္ရွိ (စစ္တေကာင္း ေတာင္တန္း Chittagong ) ႏွင္ ့အိႏၵိယ အေရွ ့ေျမာက္ဖ်ား ေတာင္တန္း တြင္ အေျခခ် ေနထိုင္ ၾကေၾကာင္း ဖတ္ရွဳ ခဲ့ရသည္။

အဓိက အသက္ ေမြး ဝမ္းေက်ာင္း လုပ္ငန္းမွာ စူးထိုး ေတာင္ယာ လုပ္ငန္း ျဖစ္ျပီး ေတာင္ေပၚတြင္ သာ ေနထိုင္ၾကသည္ ေျမျပန္ ့ ေဒသတြင္ မေနလိုၾကေပ ။ေတာင္ယာ ရွိေသာ ေတာင္တန္းမ်ား ေပၚတြင္ ေရြ ့ ေျပာင္း ေနထိုင္ ၾကသည္။

ျမိဳလူမ်ိဳးတို ့ေနသည့္ ေဒသတြင္ ေငြေၾကး သံုးစြဲျခင္း ထက္ ကုန္ပစၥည္းဖလွယ္ျခင္း ကို ပို ေတြ ့ရသည္။ ဥပမာ။ တ အိမ္မွဆန္ ႏွင့္ တျခား အိမ္မွ အသီးအႏွံ၊ သား၊ ငါး၊ ဒန္အိုး ဒန္ခြက္၊ ဆီ၊ ဆား စသည္တို ့ကို ဖလွယ္ ၾကသည္။ ေမာင္ေတာ၊ ဘူးသီးေတာင္ ေဒသတြင္ ၿမိဳလူမ်ိဳးတို ့တည္ေသာ ဒိန္ခ်ဥ္မွာ နာမည္ၾကီးသည္။ သူတို ့ေနသည့္ အိမ္မွာ ဝါးေလွကား၊ ဝါးထရံ၊ ဝါးၾကမ္းခင္း စသည့္ ဝါးကို အေျချပဳ ေဆာက္ထားသည္။ ဝါးတိုင္မ်ားစြာကို အသံုးျပဳကာ ေဆာက္ထားသည္။ ဓါတ္ပံု မ်ားစြာ ရိုက္ယူ ခဲ့ေသာ္ လည္း ယခု က်မ လက္ထဲတြင္ မရွိပါ။

ၿမိဳ တို ့သည္ ပ်ားဖြတ္ျခင္း၊ ငွက္ဖမ္းျခင္း အပင္တက္ျခင္း စသည့္ မုဆိုးအတတ္ပညာ ၾကြမ္းက်င္ ၾကသည္ ။ ဒါ ့အျပင္ ဝါးေၾကာျဖင့္ ယက္ေသာ ၊ ပလိုင္း၊ ေတာင္း၊ ငါးဖမ္းသည့္ ျမံဳး စသည့္ကုလားထိုင္ ၊ ထရံ စသည့္ လက္ယာမွာ ေျပာင္ေျမာက္ ၾကြမ္းက်င္ ၾကပါသည္။

အရြယ္ေရာက္ ကာစ ျမိဳ လူငယ္မ်ားသည္ ဦးေခါင္း ထိပ္ေပၚတြင္ ဆန္ထံုး ထံုးၾကသည္။ ပန္းပန္ၾကသည္။ ကြမ္းဝါး သျဖင့္ ႏွုတ္ခမ္း အေရာင္မွာ အနီေရာင္ရဲ ေနျပီး၊ အမ်ားစုမွာ ကိုယ္ အထက္ပိုင္း ဗလာ ႏွင့္ ေနၾကသည္။ ခါးေတာင္း ၾကိဳက္ ၾကသည္။ ဓါးလြယ္ၾကသည္။ ဝါးပလိုင္းလြယ္ၾကသည္။ က်မ အလုပ္မွ ႏိုင္ငံျခားသား အရာရွိတစ္ဦး က က်မအား "I saw very beautiful Mro boy in Kanyin Chaung Market" လို ့ေျပာဖူးသည္။ ဘယ္လို ေၾကာင့္ Beautiful လို ့ေျပာတာလဲဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ေကာင္းလို ့၊ အသားအရည္လွလို ့ ပလိုင္းႏွင့္ ဒါးႏွင့္ ခ်ိတ္လြယ္ထားျပီး ကညင္ေခ်ာင္း ေစ်းအတြင္းေတြ ့လိုက္စဥ္ သူမွာ ထူးဆန္းလြန္းသျဖင့္ တဒဂၤ ၾကက္ေသေသသြားခဲ ့ပါသည္တဲ့။

ေအာက္ပါ ျမိဳ အမ်ိဳးသမီး ဓါတ္ပံုကို Google image မွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။



ယခင္က ၿမိဳ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္လည္း ကိုယ္အထက္ပိုင္း ကို အဝတ္ သိပ္မဝတ္ၾက၊
ၿမိဳ ့ေပၚတက္ကာ ဆားဝယ္၊ ဆီဝယ္မွ သာ အဝတ္ဆင္ၾကသည္တဲ့။ ယခုေတာ့ ဘယ္လို ေနၾကမည္မသိ လြန္ခ့ဲေသာ (၁၃) ႏွစ္ခန္ ့ကေတာ့ သူတို ့ေတြ ၿမိဳ ့တက္လာလွ်င္ ေျမျပန္ ့ျပန္ ့ကို လမ္းသိပ္မေလွ်ာက္တတ္ၾက တန္းစီျပီး ေလ်ွာက္ၾကသည္။ (ေတာင္တက္ေနသူေတြရဲ ့ဓေလ့အတိုင္း)။

ျမိဳ လူမ်ိုး အမ်ားစု ၏ အသားအေရာင္မွာ အေတာ္လတ္သည္။ ၿမိဳ အမ်ိဳးသမီး ေလးမ်ား မွာ အေတာ္ကို ေခ်ာေမာ လွပၾကသည္။

အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ဆိုရေသာ္၊ ၿမိဳလူမ်ိဳးမ်ားသည္၊ ရိုးသားၾကသည္။ နည္းပညာမတိုးတက္ေသာ ေနရာတြင္ အေျခခ်ၾကသျဖင့္ ေတာင္ယာသည္သာ သူတို ့အသက္ေသြးေၾကာပင္ျဖစ္သည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးၾကသည္။ က်န္းမာေရး ႏွင့္ ပညာေရး မွာ ေဒသအခက္အခဲ၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ႏွင့္ စီးပြားေရးနိမ့္က်မွဳ ့ေၾကာင့္ အဆင့္မမွီပါ။ သို ့ေသာ္ “ ငါတို ့ေတာင္မွာ ငါတို ့ေပ်ာ္သည္“ တဲ့။

ၿမိဳ တို ့ရဲေဒသ ကို ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပး သင့္သည္။ အခ်ိန္ေတြ လဲ ၾကာခဲ့ပါ ျပီ။