ေဟ႔
မင္းတို႔လြမ္းရင္ဘာလုပ္ၾကသလဲ.
ရင္ဘတ္ကိုဖြင္႔ အသံကုန္လြင္႔ၿပီး
အလြမ္းသီခ်င္းေတြဆိုၾကသလား။
အရက္ၿပင္းတက်ိဳက္ ေဆးလိပ္တရွိဳက္နဲ႔
ေမ႔ေလ်ာ႔ ၿခင္းၿမစ္ၿပင္ထဲ
ဒိုက္ဗင္ထိုးၾကသလား။
လွ်ပ္စီးလက္ မိုးၿခိမ္းတဲ႔ မိုးေရထဲ
ရင္ေကာ႔ေခါင္းေမာ႔ၿပီး
ေလွ်ာက္သြားဖူးသလား..။
တခါတရံလို႔ မေၿပာေတာ႔ပါဘူး..
ငါ႔အတြက္ဘဝဟာ
ခါးသီးတဲ႔အလြမ္းေတြၾကား
အက်ဥ္းခ်ပိတ္ေလွာင္ခံေနရတုန္းပဲ...။
အလြမ္းေတြကိုေဖာက္ထုတ္ပစ္ဖို႔
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ လိုအပ္မယ္..
အရက္တစ္ခြက္လိုအပ္မယ္..
ဂစ္တာတစ္လက္ လိုအပ္မယ္..
ကလ်ာနမိတၱတစ္ေကာင္ လိုအပ္မယ္..
ကေလာင္တစ္ေခ်ာင္းလိုအပ္မယ္..
တရားတစ္ပုဒ္လိုအပ္မယ္.....
..................လိုအပ္မယ္..
..................လိုအပ္မယ္..
အိုး..ေၿပာခ်င္ရာေၿပာၾက..
သတိေမ႔ဖို႔လိုတယ္လို႔လည္းပါတယ္.။
ငါ႔အတြက္ေတာ႔ သတိမေမ႔ခ်င္ဘူး
ရင္ဘတ္ကဒဏ္ရာကိုေပ်ာက္ခ်င္တယ္
တစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္
တစ္မွတ္တိုင္ၿပီးတစ္မွတ္တိုင္
၃၀ ေက်ာ္အထိလွမ္းဖူးတဲ႔ ေၿခလွမ္းမိုင္တိုင္ေတြမွာ
ရူးမိုက္တတ္ခဲ႔ဖူးတယ္....
ဆိုးသြမ္းတတ္ခဲ႔ဖူးတယ္...
အာရံုေတြမွာယစ္မူးခဲ႔ဖူးတယ္..
မိုက္ရုိင္းတတ္ခဲ႔ဖူးတယ္...။
သတိေမ႔တတ္ရင္ေတာ႔
ထပ္ၿပီးဒဏ္ရာရမွပဲ
သခၤန္းစာကိုမေက်ညက္ရင္ၿဖင္႔
ထပ္ၿပီးၾကံဳရဦးမွာပဲ..
ဆံုးရွံဳးတာကိုခံႏိုင္ရည္ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။
သိမွဳထက္ မသိမွဳကပိုမ်ားတဲ႔ ဘဝမွာ
သိထားမွ....
နားလည္ထားမွ..
ခြင္႔လြတ္တတ္မွ..
ေတာ္ခါက်မွာေလ။
ငါလည္းရင္ဘတ္နဲ႔ဆိုေတာ႔ လြမ္းတတ္တာပဲ..
ငိုစရာမ်က္ရည္အၿပည္႔ပဲ..
အလြမ္းအေဆြး
ေဒါသ ေမာဟ မာနေတြနဲ႔
ငါကိုယ္တိုင္လည္း ေလွ်ာက္ေနဆဲ..။
...
ေအာ္..အၿပင္မွာမိုးေတြသည္းေနတုန္း
ငါ႔ အိမ္ထဲမွာေတာ႔ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။
23/05/2010
ေမွာ္ဘီ အထက ၁
ေက်ာင္းေရွ႔လက္ဖက္ရည္ဆိုင္
တြင္ ေရးသည္။
02:30PM
မင္းတို႔လြမ္းရင္ဘာလုပ္ၾကသလဲ.
ရင္ဘတ္ကိုဖြင္႔ အသံကုန္လြင္႔ၿပီး
အလြမ္းသီခ်င္းေတြဆိုၾကသလား။
အရက္ၿပင္းတက်ိဳက္ ေဆးလိပ္တရွိဳက္နဲ႔
ေမ႔ေလ်ာ႔ ၿခင္းၿမစ္ၿပင္ထဲ
ဒိုက္ဗင္ထိုးၾကသလား။
လွ်ပ္စီးလက္ မိုးၿခိမ္းတဲ႔ မိုးေရထဲ
ရင္ေကာ႔ေခါင္းေမာ႔ၿပီး
ေလွ်ာက္သြားဖူးသလား..။
တခါတရံလို႔ မေၿပာေတာ႔ပါဘူး..
ငါ႔အတြက္ဘဝဟာ
ခါးသီးတဲ႔အလြမ္းေတြၾကား
အက်ဥ္းခ်ပိတ္ေလွာင္ခံေနရတုန္းပဲ
အလြမ္းေတြကိုေဖာက္ထုတ္ပစ္ဖို႔
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ လိုအပ္မယ္..
အရက္တစ္ခြက္လိုအပ္မယ္..
ဂစ္တာတစ္လက္ လိုအပ္မယ္..
ကလ်ာနမိတၱတစ္ေကာင္ လိုအပ္မယ္..
ကေလာင္တစ္ေခ်ာင္းလိုအပ္မယ္..
တရားတစ္ပုဒ္လိုအပ္မယ္.....
..................လိုအပ္မယ္..
..................လိုအပ္မယ္..
အိုး..ေၿပာခ်င္ရာေၿပာၾက..
သတိေမ႔ဖို႔လိုတယ္လို႔လည္းပါတယ္.
ငါ႔အတြက္ေတာ႔ သတိမေမ႔ခ်င္ဘူး
ရင္ဘတ္ကဒဏ္ရာကိုေပ်ာက္ခ်င္တယ္
တစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္
တစ္မွတ္တိုင္ၿပီးတစ္မွတ္တိုင္
၃၀ ေက်ာ္အထိလွမ္းဖူးတဲ႔ ေၿခလွမ္းမိုင္တိုင္ေတြမွာ
ရူးမိုက္တတ္ခဲ႔ဖူးတယ္....
ဆိုးသြမ္းတတ္ခဲ႔ဖူးတယ္...
အာရံုေတြမွာယစ္မူးခဲ႔ဖူးတယ္..
မိုက္ရုိင္းတတ္ခဲ႔ဖူးတယ္...။
သတိေမ႔တတ္ရင္ေတာ႔
ထပ္ၿပီးဒဏ္ရာရမွပဲ
သခၤန္းစာကိုမေက်ညက္ရင္ၿဖင္႔
ထပ္ၿပီးၾကံဳရဦးမွာပဲ..
ဆံုးရွံဳးတာကိုခံႏိုင္ရည္ရွိမွာ
သိမွဳထက္ မသိမွဳကပိုမ်ားတဲ႔ ဘဝမွာ
သိထားမွ....
နားလည္ထားမွ..
ခြင္႔လြတ္တတ္မွ..
ေတာ္ခါက်မွာေလ။
ငါလည္းရင္ဘတ္နဲ႔ဆိုေတာ႔ လြမ္းတတ္တာပဲ..
ငိုစရာမ်က္ရည္အၿပည္႔ပဲ..
အလြမ္းအေဆြး
ေဒါသ ေမာဟ မာနေတြနဲ႔
ငါကိုယ္တိုင္လည္း ေလွ်ာက္ေနဆဲ..။
...
ေအာ္..အၿပင္မွာမိုးေတြသည္းေနတု
ငါ႔ အိမ္ထဲမွာေတာ႔ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။
23/05/2010
ေမွာ္ဘီ အထက ၁
ေက်ာင္းေရွ႔လက္ဖက္ရည္ဆိုင္
တြင္ ေရးသည္။
02:30PM
ေကာင္းပါ၏ ။ ကဗ်ာရွင္ ေတာ္ပါ၏။ ဥက္ကထၾကီး ၏ သားသမီးမ်ားေတာ္ ၾကပါကုန္၏။ ေအာက္ကနာမည္ေလး နဲ ့ ေနရာေတာ့ ဖ်က္လိုက္ရင္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္။
ReplyDeleteဖ်က္လိုက္ျပီ။
ReplyDeleteေရဘဲ ေရးတာ လု တို ့သိတယ္ေနာ္။
ဝ က ဒီလို အျပင္းစားေတြ မေရးတတ္ဘူး။
၁၉၈၂ က အထက(၁) ေမွာ္ဘီ ကုကၠိဳလ္ပင္ႀကီးေတြ ေက်ာင္းအေရွ႕မွာ.. သခ်ာၤ (၂) အခန္းေရာက္ရင္ အခန္းရဲ႕ ေနာက္ဆုံးမွာ အရက္ပုံးတပုံးခ် ၿပီး စာသင္ၾကတယ္။ ဘယ္သူ (သုံည) ရလဲ ရတဲ့သူက လက္ဘက္ရည္မတုိက္ရဘူး ဆုိၿပီး ဘာသာစုံ ( ၀) ရေအာင္ေျဖခဲ့ၾကတဲ့သူငယ္ခ်င္းမ်ား.........ေက်ာင္းေနာက္ကလယ္ကြင္းႀကီး မွာ တန္းစီ.. လုံခ်ည္ေတြခြ်တ္.. ေဒၚေအးသန္႔ ႀကီးကိုေကာင္းခ်ီးေပးခဲ့ၾက.... .. အဲလုိနဲ႔ ၈ တန္းကို ၈ ႏွစ္ေျဖ. ၁၀ တန္းကို ၁၀ ႏွစ္ေျဖ.... ေနာက္အေမရိကမွာ ထပ္ေျဖ.. အခုထိကို ေျဖတုန္းဘဲ။ ေက်ာင္းဓါတ္ပုံေလးေတြ႕ခ်င္လုိက္တာ..သမုိင္းဆုိလုိ.. ကမာႅႀကီး စြဲငင္အား မရွိဘူး လုိ႔ physic သင္တဲ့ bio နဲ႔ ေက်ာင္းၿပီး တဲ့ ဆရာမခပ္ေခ်ာေခ်ာ ကိုသာေမးၾကည့္ပါေတာ့..
ReplyDelete