စီးပြားပ်က္ကပ္

ခုတစ္ေလာ စိတ္ေတြေလလြန္း လို ့ စာမေရးျဖစ္တာၾကာျပီ ။ ေခါင္းထဲမွာ တန္းစီေနသည့္ အေၾကာင္းေတြ က အမ်ားသား။ တေန ့တစ္ေန ့ အလုပ္အကိုင္ ရွာေနရတာ နဲ ့ ေမာင္ႏွမေတြ ကိုေတာင္ မ ဟိုင္း ႏိုင္။ အလုပ္က မရ မဟုတ္ လြန္ခဲတဲ ့ ၂ လေလာက္က တစ္ခုရသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူ တရုတ္ေကာင္ က မိုက္မိုက္ ရိုင္းရိုင္း ေျပာလို ့ ဒုတိယေန ့တြင္ ထြက္ျပစ္လိုက္သည္။ အခု အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ကေလးတစ္ခု စလုပ္ေနျပီ။ ေနေရးစားေရး ေခ်ာင္လည္ေအာင္ မေန ့တုန္းက အလုပ္တစ္ခုေလွ်ာက္မိ သည္။ အင္တာဗ်ဴးသည္ ပိုလန္ စူပါဗိုက္ဆာမ က ႏွိမ္ ့ႏွိမ္ ့ခ်ခ် အခ်ိဳးမေျပေအာင္ ေမးသျဖင့္ ဘုေတာျပီး ထြက္လာမိသည္။ ေနရာတကာ သီးခံတတ္တဲ ့ အက်င့္ေတြ နည္းေနျပီ။ ၾကာေတာ့ ကံတရားကို လည္း ယံုၾကည္ခ်င္းအားနည္းလာသည္။ ဘုရားနဲ ့သၾကား မ ေအာင္ ဆုေတာင္းရတာလဲ အခါခါ။ တခါတခါ ထိခိုက္ရွ လြယ္လြန္းသည္ ့ကိုယ္စိတ္ကိုေတာင္ ကိုယ္ သံသယျဖစ္ေနမိသည္။

ကမ ၻာ့ စီးပြားပ်က္ကပ္ ေၾကာင့္မ်ားလား မသိ တေန ့တျခား အလုပ္အကိုင္ေတြ ရွားပါးလာသည္။ ေနရာတိုင္းမွာ cut cut cut နွင့္ အစိုးရက လည္း ဝန္ထမ္းသစ္ ထပ္မ ခန္ ့ေတာ့ သည့္ အျပင္ လုပ္သက္ရင္ ဝန္ထမ္းတစ္ခ်ိဳ ့ေတာင္ redundancy ေပးေနတာ ၾကားရသည္။ ဒီက ႏိုင္ငံသားေတြ ေတာင္ အလုပ္ အကိုင္ မရႏိုင္သျဖင့္ ညီးတြားေနၾကျပီ ကုိယ္ ့လို ႏိုင္ငံျခားသား အတြက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခက္သည္။ ဘုရင္မ ၾကီး ရဲ ့နန္းေတာ္မွာ heater ဖြင့္ တာကိုေတာင္ အစိုးရက လူတစ္ခ်ိ ဳ ့ကြန္ပလိန္း တက္တယ္လို ့ ၾကားမိသည္။ ေတာ္ေသးျပီး။

ဒါ့ ေၾကာင့္ရထားသည္ ့အလုပ္ကေလး ျမဲေအာင္ ၊ေဒါသကိုထိန္းရမည္။ သည္းခံစိတ္ေမြးရ ဦးမည္။
မ်က္လံုးမ်ား ရွိလွ်က္ ကန္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရ ဦးမည္။
နားမ်ားရွိလ်ွက္ မၾကားခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ရ ဦးမည္။
ငဖယ္လို အထုအေထာင္း ခံႏိုင္မည္ ့စိတ္ဓါတ္ေလး ေမြး ရပါဦးမည္။