''My pain may be the reason for somebody's laugh, but my laugh must never be the reason for somebody's pain.'' by: Charlie Chaplin စာမေရး ျဖစ္တာ အေတာ္ေလးကို ၾကာခဲ့ ပါျပီ။ စိတ္ထဲမွာ ေရးစရာ ေလးေတြ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ေပၚလာေပမဲ ့။ ရွားရွား ပါးပါးရတဲ့ နားရက္အခ်ိန္မွာ အဝတ္ေလွ်ာ္၊ အစားခ်က္ ၊ က်န္းမာေရး အတြက္ လမ္းနည္းနည္းေလ်ွာက္ ဒါေတြ နဲ ့ လေပါင္းမ်ားစြာ ရႈပ္ေနလို ့ ဘေလာ့ဂ္ ကို လွည့္မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ဘေလာ့ဂ္ ကိုဖြင့္ၾကည့္မိတိုင္း guilty ျဖစ္မိပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဖံုမခါမိသလဲ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီတိုင္းျပစ္ထား ခဲ့သလဲ ဆိုတာ ေတြ ကေတာ့ reason အမ်ိဳးမ်ိဳး ႏွင့္ပါ။ အေပၚက ခ်ာလီခ်က္ပလင္ ေျပာတဲ ့စာသားေလး တစ္ခုအေၾကာင္းလို တိုက္ဆိုင္စြာ ေျပာခ်င္လို ့ပါ။ ငါရဲ ့နာက်င္မႈမ်ား ဟာ တျခားသူေတြ အတြက္ ဟာသ ျဖစ္ႏိုင္ေပမဲ့ ။ ငါရဲ ့ ရယ္ေမာျခင္းဟာ သူမ်ားေတြ ရဲ ့နာက်င္မႈ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ေစရဘူးတဲ့။ ခ်ာလီခ်က္ပလင္ ဟာ သူေတာ္ေကာင္း စိတ္ထားႏိုင္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ သူဟာ လူေတြကို ငေပါၾကီးတစ္ေယာက္လို ေဘာင္းဘီပြပြၾကီးဝတ္။ ႏွတ္ခမ္းေမႊး ကားကားၾကီးတပ္ ေျခခြင္ခြင္နဲ ့လမ္းေလွ်ာက္ျပီး ဟာသနဲ ့တင္ဆက္တယ္။ လူေတြ ရီၾကတယ္။ တပါးသူ တစ္ေယာက္ကို အျပံဳးတစ္ခု ပြင့္လာဖုိ ့ဆိုတာ လြယ္တဲ ့မဟုတ္ဘူးေနာ္။ မြန္းၾကပ္ေနတဲ ့ အခ်ိန္ရွားပၽါးေနတဲ့ ခုလို ေခတ္ကာလၾကီးမွ လူတစ္ေယာက္ကို ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရီ ႏိုင္ေအာင္လုပ္ဖို ့ဆိုတာ ပါရမီ ရွိမွျဖစ္မယ္။ ေလာဘေဒါသေတြ နဲ ့ေလာင္ျမိဳက္က်င္လည္ေနတဲ ့ ဘဝၾကီးမွ လအၾကီးၾကီးသာတဲ ့ေန ့ ၊ ေနလံုးၾကီးတေျဖးေျဖးဝင္သြားတဲ ့ ညေနတို ့ကို မရႈစားျဖစ္ခဲ့ ၾကာလွေပါ့။ လျပည့္ေန ့ေတာင္ ဥပုဒ္သီလ ေစာင့္ရမယ္ဆိုတာ ေခါင္းထဲ မထားႏိုင္တဲ ့ဒီဘဝၾကီးကို စိတ္ရႈတ္မိေနျပီ။ ဘဝကို ညည္းေငြ ့ လာ တယ္ဆိုတာ အခုၾကံဳေနရပါျပီ။ မနက္ေစာေစာ ထ၊ ဘူတာရံုေျပး၊ ရထားစီး၊ ေျမေအာက္ရထားစီး၊ အလုပ္ေရာက္၊ သတင္းစာဖတ္၊ သတင္းစာနံရံမွာကတ္၊ ပိုက္ဆံေရတြက္၊ ေနာက္လူလာ ေနရာခ်၊ပိုက္ဆံခြဲေပး၊ ဖုန္းဆက္၊ လက္ဘက္ရည္ေဖ်ာ္၊ ဘရိတ္တိုင္းဇယားခ်၊ ေနာက္တစ္ပါတ္ အခ်ိန္ဇယားဆြဲ။ ပိုက္ဆံနည္းရင္ ဘဏ္ကိုေျပး၊တျခား ဌာနေတြကေနေခ်း၊ ည အလုပ္သိမ္းခ်ိန္ေရာက္ ပိုက္ဆံေရ၊ ေသာ့ခတ္၊ဘူတာရံုေျပး၊ေျမေအာက္ရထားစီး၊ေျမေပၚရထားစီး၊ အိမ္ေရာက္ညစာစား၊တန္းအိပ္၊ မနက္ထ ဘူတာရံုေျပး ဒါဘဲေနာ္ ။ ရထားေပၚမွာ ဖဲခ်ပ္ေဆာ့ ၊ ဒါမွမဟုတ္ မ်က္ေစ့ပိတ္ျပီး သီခ်င္းနားေထာင္။ ကိုယ္ေဘးနားမွာ ဘယ္သူေတြ တက္လာသလ။ ဆင္းသြားသလဲမသိ၊ တခါတခါ အိပ္ေပ်ာ္ျပီး ဘူတာေၾကာ္စီး ။ ကိုင္းဘဝ ဘာမ်ားထူးဆန္းသလဲ။ တခါတခါ ဘုရားတစ္ခုခုေဘးမွာ ျငိမ္ျငိမ္ေလးထ္ုင္ျပီး ရႈပ္ေထြးေနတဲ ့စိတ္ကို ရႈမွတ္ခ်င္လာတယ္။ ဘာသာတရားလုပ္ခ်င္လာတယ္။ မေန ့က ကဆုန္လျပည့္ေန ့ လျပည့္တယ္ဆိုတာ ကိုေတာင္ သတိမထားႏိုင္တဲ့ ဘုရားစူး ဗုဒၶဘာသာ စစ္စစ္ပါ။