(27) ၅ေယာက္ကသယ္၊၃၀ကၾကိတ္၊ဖ်ာၾကီးနဲ ့လိပ္၊ ဂူၾကီးထဲသြင္း

၅ေယာက္ကသယ္
၃၀ ကၾကိတ္
ဖ်ာၾကီးနဲ ့လိပ္
ဂူၾကီးထဲသြင္း

ငယ္ငယ္က ကေလးေတြဆိုဖူးတဲ့ ကဗ်ာ ၊ ဆိုလိုရင္းမွာ
၅ေယာက္ကသယ္ (လက္ငါးေခ်ာင္းျဖင့္ အစားကို သယ္ယူသည္)
၃၀ကၾကိတ္ (သြား အေခ်ာင္း၃၀ ကၾကိတ္၀ါးသည္။ တကယ္ေတာ့သြား ၃၂ ေခ်ာင္းရွိသည္။)
ဖ်ာၾကီးနဲ ့လိပ္ (လွ်ာျဖင့္ၾကိတ္ေခ်ထားေသာ အစာမ်ားကို လိပ္ယူျပီး)
ဂူၾကီးထဲသြင္း (အစားအိမ္ ကို သခၤ် ိဳင္းဂူၾကီးအျဖစ္ တင္စားထားသည္။)

အားအားေနရင္ ဆိတ္ပါးစပ္လို တစ္ခုျပီးတစ္ခု စားေနမိတယ္။ ဘာမွန္းမသိ ပ်င္းရင္စား၊ စိတ္ဓါတ္က်ရင္လဲစား၊ ေပ်ာ္ရင္လဲစား၊ ခင္ရာမင္ရာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့ေတြ ့ရင္လဲစား။ ဘာမွန္းမသိ အကုန္၀ါး၊ တေန ့တျခား ျခဴျခာလာတဲ ့ က်န္မာေရးေၾကာင္ ့ အစားဆင္ျခင္ဖို ့ အေၾကာင္းေတြျဖစ္လာတယ္။

အစားကို ဆင္ျခင္စားတဲ့အခါ မွာ စိတ္လက္ ေပါ့ပါးလာတယ္။ ညၾကီးအခိ်န္မေတာ္ ဆိုရင္လဲ မဆာဘဲ မီးဖို ေခ်ာင္မွာ ေပါင္မုန္ ့မီးကင္၊ ဂ်မ္ သုတ္၊ ေကာ္ဖီထေဖ်ာ္ အက်င့္ပ်က္ ေနတာၾကာျပီ။ လက္ေဆာင္ရတဲ့ biscuit, muffin, cross bun, cake, အဲဒါေတြအျပင္ လြယ္လြယ္ကူကူ ေသာက္လို ့ ရတဲ ့ breakfast cereal ဒါေတြကို ျမင္တိုင္း တဇြတ္ဇြတ္ စားေနမိတယ္။ တကယ္ဆာသလားဆို ေတာ့လဲမဟုတ္ဖူး။

အခုအခ်ိန္မွာ အစားခ်င္ဆံုးဟင္း ျမန္မာ အစားအေသာက္ေတြ ကို ခ်ေရးထားလိုက္တယ္။
ပဒတ္စာ ႏွင့္ ကင္ပြန္းခ်ဥ္ရြက္ ဟင္းခ်ိဳ
ဂံုမင္းဟင္းခ်ိဳ
ကန္စြန္းရြက္ ခ်ဥ္ေရဟင္း
ငါးေျခာက္ မုန္လာဥ ခ်ဥ္ေရဟင္း
ပဲၾကီးႏွပ္
သရက္သီး ပိုးတီသုတ္
ငါးေခါင္းခ်ဥ္ရည္ (သျဗဳတ္သီးျဖင့္)
ငါရံအူဟင္း
ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ အရည္စပ္စပ္ ငရုတ္သီးျဖင့္ေၾကာ္
ပရစ္ေၾကာ္ ႏွင့္ ေရေႏြးၾကမ္းခါးခါး
ပုဇြန္ဇိတ္ ေလးမ်ားကို ၾကက္သြန္နီ၊ငရုတ္သီးစိမ္း၊ သံပုရာသီး၊ဆီစိမ္းႏွင့္သုတ္
ခရမ္းခ်ဥ္သီး ငပိခ်က္ ႏွင့္ တဲြဖက္စားစရာ ပဲကတၱပါျပဳတ္ေၾကာ္

မုန္ ့လက္ေကာက္ေၾကာ္
မုန္ ့လံုးၾကီးေၾကာ္ (ပဲဌာပနာ)
မုန္ ့လံုးၾကီး အုန္းႏို ့ဆမ္း
မုန္ ့ဗိုင္းေတာင့္
မုန္ ့စိမ္းေပါင္း
မုန္ ့လက္ေဆာင္း

ဗယာေၾကာ္သုတ္ (ဂ်က္ဆင္ေရွ ့နား ဆိုင္းထမ္းနဲ ့ေရာင္းတဲ ့ဟင္းရည္ပူပူနဲ ့အသုတ္)
ပဲျပားသုတ္ (ယုဇန ပလာဇာေအာက္မွာ ဗန္းနဲံ ့ေရာင္းတဲ့ ငံျပာရည္ႏွင့္ ေဂၚဖီမ်ားနဲ ့အသုတ္)
အစံုသုတ္ (ေခါက္ဆြဲ၊ထမင္းနီ၊အာလူး၊ဆီခ်က္၊ပဲတီခ်ဥ္၊ပုဇြန္ေျခာက္မွုန္ ့၊
ႏွမ္းဖတ္ခ်ဥ္သုတ္ (ၾကက္သြန္နီ၊ ငရုတ္သီးစိမ္းမ်ားမ်ားျဖင့္)
မယ္ဇလီဖူး ေၾကာ္ (ဆႏြင္းကဲကဲျဖင့္)
မယ္ဇလီရြက္ ႏွင့္ ဆန္ေလွာ္ ဟင္းခ်ိဳ
ဗံုလံုသီး အစာသြတ္ေၾကာ္ (ပုဇြန္ေျခာက္ပါသည္။)

အညာငရုတ္သီးေထာင္း (ငပိမပါ)
ဓညင္းသီးျပဳတ္ တို ့စရာ
ေၾကာင္လွ်ာသီး ျပဳတ္တို ့စရာ
ေဂၚရခါးညြန္ ့တို ့စရာ
ၾကက္ဟင္းခါးညႊန္ ့တို ့စရာ (ရခိုင္ငပိေထာင္းျဖင့္)
မံုလာခ်ဥ္၊ ဂဒတ္ခ်ဥ္၊ ဟင္းကလာခ်ဥ္၊ ပဲပင္ေပါက္ခ်ဥ္၊ သရက္ခ်ဥ္၊တမာခ်ဥ္

ေရႊႏိုင္ငံတြင္ အသီးအရြက္ေပါသည္။ သို ့ေသာ္ ကုန္ေစ်းႏွံဳးက ေတာ့ မေပါ။
သတင္းစာထဲ မွာ ႏြားေခ်းျဖင့္ လွ်ပ္စစ္မီး ထုတ္ေ၀ႏိုင္ေတာ့မည္တဲ့။
ႏြားေတြ အီးပါဖို ့သာျပင္ထားေတာ့ ။
ခုထိေတာ့ ေရနံဆီမီးခြက္ မွိဳင္းခိုးကိုရွဴရင္း ႏြားေခ်းမီးကို ေမွ်ာ္လင့္ေနရဦးမည္။

(26)DAY 2 & 3 DIET JOURNEY

AT THE BEGINNING OF DAY 2, I FELT GREAT, DRINKING LARGE AMOUNT OF WATER LIKE A WATER FALL FLOWING TO YOUR BODY. I WANT TO SEE HOW MUCH I CAN RESIST THE STIMULATION OF THE FOOD. AFTER 6:45 PM I STARTED FEELING HUNGRY. I ATE MASH POTATOS WITH A BIT OF BUTTER, MILK, (SPANISH WITH PORK CURRY) THEN A CUP OF COFFEE ( I KNOW I SHOULD AVOID COFFEE). I COULD NOT SLEEP UNTIL DAWN.

DAY (3)
I WENT TO MANCHESTER, MET FRIENDS FROM ERITHRIA, HAVE DINNER WITH THEM AT 5:00 PM. FOODS ARE QUITE RICH, COOKED WITH BUTTER. CHICKEN, LAMB CURRY WITH LADY FINGER FRUIT, YOGUT- PANCAKE, (ERITHRIA TRADITIONAL) AND YELLOW BUTTER RICE WITH A LOTS OF DRY GRAPES AND NUTS. I FELT SO FULL, AT THE NIGHT TIME I HAD MY GRAPEFRUIT. I FELT SO GUILTY, I ATE REALLY FATTY FOOD TODAY. I DID TRY TO EAT SMALLER POTION. HOPE OK

(25) DAY 1 DIARY

(25) MY JOURNEY TO LOSS WEIGHT

THERE ARE TWO WAYS TO REDUCE MY WEIGHT.
REDUCTION IN CALORIES AND INCREASED EXERCISES.

IN MY CASE, LACK OF PHYSICAL MOVEMENT IS THE MOST COMMON CAUSE OF GETTING FAT. I HATE DOING EXERCISE SO (FASTING COMBINES WITH LOW CALORIES DIET) IS MY ONLY OPTION FOR REDUCING BODY WEIGHT.

YESTERDAY , I DID FASTING UNTIL 8PM THEN I HAD A LIGHT MEAL (A BOWLFUL OF CONFLAKE AND SKIMMED MILK WITH ARTIFICIAL SUGAR). I USUALLY HUNGRY AROUND 11AM OR 12AM. AMAZINGLY, I DID NOT FEEL HUNGRY UNTIL DINNER TIME. THIS IS THE BEST DIET I EVER HAD IN MY LIFE. I WILL MANAGE TO LOSE MY STUBBORN INCHES ON MY WAIST AND FEEL GREAT.

MONTHS AGO, WHEN I SEE MY PHOTOS ON MY PHONE, IT IS HEART BREAKING. I HATE MY BINGO WINGS. I REALLY NEED TO WORKOUT FOR THIS. BUT SO FAR I AM FOCUSTING ON LOW CALORIES AND FASTING PROGRESS.

I NEED SUCCESS SO I WILL START RIGHT NOW. WHEN I MADE DECISION LAST SATURDAY NIGHT, I WAS GOING TO DO FASTING, WHICH IS NOT FOR ONLY HEALTH AND WEIGHT LOSS I WOULD LIKE TO OBSERVE MY WILLPOWER TO SEE WHETHER I CAN DO IT OR NOT.

MOST OF THE TIME, I FIND MYSELF BINGING BECAUSE THERE IS FOOD AROUND, I HAVE NOTHING ELSE TO DO OR IF FRIENDS COME AND VISIT TO MY PLACE, I REALLY WANT TO BREAK THIS FOOLISH HABBIT.

I WILL POST TODAY PROGRESS LATER.
THANKS FOR READING.
HAVE A NICE DAY.

(24) MY DIET PLAN (၀ိတ္ခ်မယ္)

(24) MY DIET PLAN (၀ိတ္ခ်မယ္)(၀ိတ္ခ်မယ္)

FOR THE NEXT 5 DAYS I WILL BE CONSUMING ONLY 1000 CALORIES PER DAY. I NEVER CONTROL MY CALORIES SERIOUSLY BEFORE, BUT I DO HAVE EXPERIENCE OF WHAT I AM ABOUT TO GO THROUGH.

IN THE NEXT FEW DAYS MY BODY WILL BE LOST SUGAR. AS THEY GO I WILL BECOME WEAKER AND WEAKER OR I STILL BE HUNGRY FOR THESE DAYS. I START BURNING FAT AND OTHER SUBSTANCES OF MY BODY. THOSE SUBSTANCES WILL BE THE TOXIN. THE TOXIN THAT I HAVE BEEN ACCUMULATED.

I LIVED IN THE CITY IN MOST OF MY 7 YEARS. ALTHOUGH NOW I AM IN UK, THE PLACE CALLED WIGAN, GREAT MANCHESTER AREA, I HAVE BEEN HERE FOR TWO MONTHS.MOST SPECIFICALLY IN A LITTLE TOWN OF GREATER MANCESTER.28 MILES FAR AWAY FORM MANCHESTER CITY. HAVING LIVED IN THE CITY AND HAVING NORMAL FIRST FOOD. LIKE CHEESE BUGAR, KEBARB AND CHINESE TAKE AWAY AND A LOTS OF CHIPS. I HAD ACCUMULATED A LOTS OF TOXIN. EVEN I HAVE DIETING IN THE PAST, I DO BELIEVE THAT I HAVE TOXIN.

NOW, SOME OF THE MAIN REASON WHY I WOULD LIKE TO REDUCE MY CALORIES IS FOR MY GENERAL HEALTH FOR MY WEIGHT AS WELL WHICH IS MY HEALTH ALSO MY WEIGHT AND MY LOOK. I DO FEEL REALLY HEAVY ABOUT MY BODY. I FEEL IN THE MORNING MY FINGERS ARE SWOLLEN, MY JOINTS ARE SWOLLEN. THAT IS WHY I DETERMINED THAT I AM NOT CARRYING AROUND THIS EXTRA BODY WEIGHT ANYMORE. I WILL BE BLOGGING DAY BY DAY ABOUT THE WHOLE PROCESS.

I HAVE BEEN QUITE A JUNK FOOD BINGING THE LAST SIX MONTHS FOR SOME REASON. AND I THINK PROBABLY I AM QUITE TOXIFIED BY THAT. SO I AM GOING TO EAT SENSIABILY AND THEN EAT WELL FOR QUITE A LONG PERIOD, THEN I WILL SLOWLY AVOIDING BLOODY JUNK FOOD AND OCCATIONAL BINGING.

SOMEHOW DURING THE PERIOD OF TIME MY FINGERS FEEL STARTED TO NOT FEEL GOOD IN THE MORNING. ALSO SADNESS, I EXPERIENCED SADNESS AT THE MOMENT SOME WE CALLED IS DEPRESSION. I JUST FIND MY SELF NOT BEING REACHED OUT OF MY HAND. I FEEL HELPLESS AND LONELY. SOMEHOW I DID DIET, I FOUND RELIEVE SADNESS. SOMEHOW I LET GO SOMETHING, LET GO THINGS. SO DETOXIFYING YOUR BODY LETS YOU DETOX YOUR MIND AND THIS SPRITUAL ASPECTS OF DIETING I WILL POST TO THIS BLOGS IN THE NEXT 5 DAYS.

TODAY IS JUST INTRODUCTION , WANTED TO INVITE YOU TO FOLLOW FOR THAT 5 DAYS CHALLENGE. HOPEFULLY IF YOU POST ME A MESSAGE OR QUESTION VIA COMMENT BOX OR E-MAIL. I WILL ANSWER ALL QUESTIONS AND COMMENTS. TO BE HORNEST, DIETING AND SENSIABLE EATING CAN BE QUITE INTENSE. IF YOU DON’T HAVE EXPERIENCE DITEING --->START SLOWLY.

I BELIEVE THAT I HAVE BUILT UP SOME DIETING AND FASTING EXPERIENCE AND EVEN IF I HAVE BEEN EATEN JUNK FOOD THE LAST 6 MONTHS, I KNEW THAT I CAN FIGHT BACK. IN LAST WEEK I ATE THE WORST FATTY FOOD, I DID EAT READY MADE NOODLE, COCONUT RICE, CHINESE SWEET SNACK, RED MEAT AND TON OF FIZZY DRINK, FOR THAT WHOLE WEEK I ATE TON OF RUBBISH.

START FROM NOW ON I WILL EAT LESS AND LESS FATTY FOOD, MORE FRUIT AND VEGETABLE AND I WILL DRINK TON OF WATER OF CAUSE. BUT LAST NIGHT SOMEHOW I SAID "OK BEFORE I GOING FOR 5 DAYS DIET, I WILL HAVE NICE BUTTERY BARANI(ကုလားၾကက္သားဒန္ေပါက္) " INDIAN CHICKEN BARANI WHICH I CAN GET THE BEST KIND IN MY VILLAGE. I TREATED MYSELF REALLY WELL. NOW DAY (1), I GUESS AT THE BEGINNING OF DAY ONE FOR ME 2:45 AM, I AM NOT GOING TO CONSUME ANYTHING BUT GREEN TEA. SO TOMORROW I WILL EXPLODE MORE DETAIL UNTIL THE NEXT 5 DAYS. SO THANK YOU VERY MUCH FOR READING THIS POST. PLEASE SAY "HI" IF YOU SUPPORT MY DIETING PROGRESS AND ..................... HAVE A GOOD DAY.

(23) ဧျပီး ၂၄ရက္ ၂၀၀၉ ေသာၾကာေန ့ Diary

ဒီကေန ့က်မရဲ အိမ္ကို သူငယ္ခ်င္းမ ၃ေယာက္လာလည္ပါတယ္။ ၁ေယာက္က ဗမာျပည္က က်န္၂ေယာက္ က Erithria ႏိုင္ငံကပါ။ သူတို ့ႏိုင္ငံက အီသီယိုးပီးယားႏိုင္ငံနဲ ့အိမ္နီးနားျခင္းႏိုင္ငံပါ။ သူတို ့၂ေယာက္စလံုး စစ္မွဳထမ္းေဟာင္း ေတြပါ။ အသက္ ၁၈ႏွစ္ျပည့္တဲ ့ေယာက္်ားေလးေရာ၊ မိ္န္းကေလးမ်ားဟာ စစ္မွဳ မထမ္းမေန ရထမ္းရပါတယ္။ သတ္မွတ္ထားတဲ ့ကာလျပီးရင္ စစ္တပ္ထဲက ထြက္ခြင့္ရပါတယ္။ ေတာင္ကိုရီးယားႏိုင္ငံက စစ္တပ္လဲ ဒီလိုဘဲလို ့ၾကားဖူးပါတယ္။

Erithria သူငယ္ခ်င္းမ တစ္ေယာက္ကေတာ့ London ကို လာမဲ ့Friday 1st May 09 ့မွာ အျပီးေျပာင္းမွာမို ့လာႏွဳတ္ဆက္တာ ျဖစ္ျပီး။ ေတာမွေနတဲ ့က်မအတြက္ ၊ အခ်ိဳမုန္ ့ေတြ၊ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ နဲ ့diet coke အကပ္လိုက္ဆြဲ ယူလာေပးပါတယ္။ က်မ ခ်က္ထားတဲ ့အုန္းထမင္း၊ ပုဇြန္ေၾကာ္၊ မွ်စ္ႏွင့္ ပဲျပဳတ္ေက်ာ္၊ အာလူးျပဳတ္သုတ္ ေတြကို ေကာင္းေကာင္း အားေပးသြားျပီး အုန္းထမင္း ခ်က္နည္းကိုပါ သင္ယူသြားပါတယ္။

သူတို ့ေတြကို bus ကားဂိတ္လိုက္ပို ့ျပီးတဲ ့ေနာက္ က်မ တမိ်ဳးၾကီးခံစားျပီးက်န္ခဲ ့ရပါတယ္။ အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ျမင္းစီးက်င္ ့ေနတဲ ့ မ်က္မွန္းတန္းမိတဲ ့ english lady တစ္ဦးနဲ ့စကားအတန္ၾကာ ရပ္ေျပာျဖစ္ပါတယ္။ အရင္တုန္းက က်မတို ့ တခြန္းတေလသာ ႏွဳတ္ဆက္ေနၾက ဒီေန ့ေတာ့ သူျမင္းကို အက်အန ရပ္ျပီးျမင္းေပၚကေန စကားလွန္းေျပာတာပါ။ သူက ေတာ္ေတာ္ ေဖၚေရြပါတယ္။ သူမရဲျမင္းအေၾကာင္းကို မေမာတမ္းေျပာျပပါတယ္။ သူမျမင္း ဒီကေန ့ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနေၾကာင္း ဒီကေန ့မုိင္အေရအတြက္ ဘယ္ေလာက္ သြားခဲျပီျဖစ္ေၾကာင္း ရႊန္းရႊန္းေ၀ေအာင္ ေျပာျပ ေနတုန္း က်မက သူငယ္ခ်င္းမေတြကို လိုက္ပို ့တာျဖစ္ေၾကာင္း သူမရဲ ့ျမင္းမဟာ အရပ္ရွည္ျပီး အေရာင္ လွ ေၾကာင္း ခ်ီးမြမ္းမိပါတယ္။

မေန ့ညတုန္း က မနက္ ၅နာရီထိ မိုးစင္စင္လင္းသာသြားတယ္ က်မအိပ္မေပ်ာ္ခဲ ့ပါ။ အခုလဲ 2:30am ရွိေတာမယ္ မ်က္လံုးက ျပဴးေနတုန္း ေမာင္ေလးအငယ္ဆံုး link ပို ့ထားတဲ ့ရဟန္းနာေကာင္းကင္မွာ ၾကြတဲ ့youtube video နဲ ့myanmar blogs အခ်ိဳ ့ကိုဖတ္ရင္း တခ်က္တခ်က္ အိမ္အေၾကာင္းမေတြးပါဘဲ ေရာက္ေရာက္သြားတာမို ့ မိုးလင္းရင္အိမ္ကို ဖုန္းေခၚဖို ့ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ေန ့လည္ 12:30 ကေန 4:00 အထိ ေမာင္ေလးအငယ္ဆံုးနဲ ့ေရာက္တတ္ရာရာ ေျပာလိုက္ file ေတြ Link ေတြ share လိုက္နဲ ့သူငယ္ခ်င္းေတြလာမွ sign out လုပ္ျဖစ္တယ္။ သူထက္ အသက္ၾကီးတဲ ့က်မ ကို စိတ္မခ်ဘူး။ သူနဲ ့စကားေျပာရင္ အိမ္္ကိုအရမ္းလြမ္းတယ္။

(22)ကိုၾကီးေက်ာ္ ၊ ပခန္းေက်ာ္ ၊ ဦးမင္းေက်ာ္ ၊ ေဖေဖေက်ာ္

က်မတို ့မိသားစု၀င္မ်ားသည္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ စစ္စစ္မ်ား ျဖစ္ၾကသျဖင့္ နတ္ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မွဳ မရွိပါ။ သို ့ေသာ္ လူၾကီးသူမမ်ား ၏ဆို ဆံုးမမွဳေၾကာင့္ အိမ္နီးခ်င္းတို ့ ကိုးကြယ္ေသာ (၃၇)မင္းနတ္တို ့သည္လည္း က်မတို ့ေမတၱာပို ့ရာမွာပါ၀င္သည္။ (၃၇)မင္း ႏွင့္ က်မတို ့ေတာ္ေတာ္ခင္မင္ရင္းႏွီး ခဲ့ဖူးပါသည္။ မဖြယ္မရာေျပာျခင္းမဟုတ္ပါ။ က်မတို ့ေနထိုင္ခဲေသာ ေပတရာေတာင္ပိုင္း တြင္ အိမ္ေရွ ့က နတ္ကနားစီး ေဒၚ xxx အိမ္၊ အိမ္ေနာက္ က နတ္ထိန္း ဦး xx ႏွင့္ ဇနီး နတ္ကေတာ္ ေဒၚ xx တို ့အိမ္၊ အိမ္ေဘးကေတာ့ တခါတေလစီးပြားေရးအတြက္ ထိုင္ကနားေပးေသာ မိသားစုမ်ား ငွါးေနသည့္ အိမ္တန္းရားတို ့ျဖစ္ပါသည္။

ေမွာ္ဘီမွာ ေႏြဦးရာသီမ်ားတြင္ နတ္ကနားပြဲမ်ား ေနရာတိုင္းလိုလို ျခိမ့္ျခိမ့္သဲ က်င္းပၾကသည္ ။ အရွင္သခင္မ်ား ကို လာဘ္လာဘ ေပါမ်ားရန္၊ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္ ကနားေပးကာ က်င္းပသည္ (နတ္ေခ်ာ့) သည္ လို ့လဲဆို ၾကပါသည္။ အိမ္ေရွ ့အိမ္က ကနားစည္း အိမ္ျဖစ္သျဖင့္ နတ္ကေတာ္မ်ား၊ နတ္ထိန္းမ်ား အမ်ားစု နယ္ show မထြက္ခင္ စုစီးရာ ေနရာကေလးျဖစ္သည့္ အျပင္ ထိုကနားစီး ၏ အိမ္သည္ ၃၇ မင္းနတ္ရုပ္မ်ား ယာယီတည္းခိုစံျမန္းရာေနရာျဖစ္ပါသည္။

ပိုးပု၀ါ၊ဖဲပု၀ါ၊ ပု၀ါေရာင္ရံုမ်ား ၊ ၇င္စီးေရာင္စံုမ်ားႏွင့္ ေရႊေရာင္ေငြေရာင္ တလက္လက္ ေတာက္ေျပာင္ေနေသာ အရွင္ၾကီး၊ အရွင္ေလးမ်ား
အရွင္သခင္မမ်ား ႏွင့္ အရွင္သခင္မငယ္ငယ္ေလး တို ့၏ ရုပ္ပံုပန္းပုမွာ ကနားစည္း၏ အိမ္တြင္ ထည္ထည္၀ါ၀ါရွိလွသည္။ ကနားစီး အသက္အရြယ္မွာ က်မမိခင္ႏွင့္မတိမ္းမယိမ္း သို ့ေသာ္ အရြယ္တင္လြန္းလွသည္။ နတ္ကလွ်င္ ပု၀ါအလွဆံုးကို ရင္ဘတ္ႏွင့္ ေခါင္းတြင္စီးလွ်က္ ပန္းေပါင္းစံု ကိုလည္တြင္ဆြဲ ကာ ဒါးရွည္ကိုမကာမကာ ကေသာ သူမ၏အလွက ေတာ္ေတာ္ကိုဖမ္းစားသည္။

နတ္ပြဲကိုမ်ားေသာအားျဖင့္ ၃ရက္က်င္းပေလ့ရွိျပီး။ ညဘက္ ၁၀နာရီမထိုးခင္ ေကာင္စီအမိန္ ့အရ ပြဲသိမ္းရသည္။ တခါတရံ ၃ရက္သာ ကုန္သြားသည္ ၃၇မင္း နတ္ကမျပည့္ေသး။ ေကာင္စီကို ေတာင္းပန္ ကား အျပီးမျခင္း တစ္နတ္၀င္တစ္နတ္ထြက္ အျမန္ႏွံဳးႏွင့္ ေနာက္ဆံုးေနတြင္ ကရသည္။ တခါတေလ အခိ်န္က ေႏွာင္းေနျပီ နတ္က မထြက္ႏိုင္ေသး။ ဆိုင္းဆရာမ်ားမွာ နတ္သံပါပါႏွင့္ "စံေပ်ာ္ရာနတ္နန္းသို ့ျပန္ၾကြေတာ္မူပါ အဖ xxx ဘုရားဆိုျပီး " ေတာင္းပန္ရသည္။ နတ္ေတြလဲ ေကာင္စီကေပးထားတဲ ့stay လြန္လို ့မရ။ ေကာင္စီကိုပါ အ၀တိုက္ျပီးစည္းရံုးထားလွ်င္ေတာ့ နည္းနည္း overtime ဆြဲလို ့ရသည္။

၃၇ မင္းႏွင့္က်မအေၾကာင္း
က်မသည္ နတ္အေၾကာင္း ေရေရရာရာမသိေသာ္လည္း နတ္ဆိုင္းသံၾကားလွ်င္ မေနႏို္င္ ထမိန္ကို စြန္ေတာင္ဆြဲ လွ်က္ခုန္ကာ ခုန္ကာ ကမိသည္။ နတ္သီခ်င္းမ်ားကိုလဲ လိုက္ဆိုသည္။ အိမ္ကမၾကိဳက္ ။ အိမ္ေပၚကႏွင္ခ်လွ်င္ အိမ္ေအာက္ေျမၾကီး၌ ဖ်ာစုတ္ခင္းကာ ကသည္။
ယေန ့အထိႏွဳတ္တိုက္ရေသာ နတ္ေခ်ာ့သီခ်င္းအပိုင္းအစေလးမ်ားမွာ
- ေဖေဖေက်ာ္ အရက္ပုလင္းပိုက္လို ့ျမင္းကို စီးကာလာျပီေလ။
- ေဖၾကီးေက်ာ္ ကိုခ်စ္လိုက္ပါတဲ ့ေမာင္းမတို ့ေရ။
- ေဖေဖေက်ာ္လာတဲ ့လမ္းဆီးၾကိဳၾကစမ္း

- ကိုးျမိဳ ့ရွင္နတ္။ ခရိုင္တရိုး အသေရတိုးပါတဲ ့အဖကိုးျမိဳ ့ရွင္ဘုရား။
- ေရႊလိုခ်င္ရင္ဒါးကို ေသြးပါ ေငြလိုခ်င္ရင္ ဒါးကိုေသြးပါေသြးပါ။
- ကြ်ဲ ေပ်ာက္ရင္လဲေမးပါ ေမးပါ၊ ႏြားေပ်ာက္ရင္လဲ ေမးပါေမးပါ။ ဒါက တလိုင္းနတ္လိုထင္သည္။
- ကိုေအာင္နိုင္ဘယ္မွာ ရွိတယ္။ နတ္ကေလးေအာင္နိုင္ဘယ္မွာရွိတယ္။

ျပီးရင္
ကုလားသီးခ်င္း disco dancer နဲ ့ကတဲ ့ခြ်ဲလဲခြ်ဲတဲ့ မႏွဲေလးအက။ တခါတေလသူ က ပုဇြန္ဆိတ္ကေလးဘယ္လိုငယ္ ပင္လည္ကူတတ္တယ္နဲ ့လဲ ကသည္။ သူမကို ေက်ာက္ႏွင္းဆီပန္းနီရဲရဲေလးႏွင့္ ဘဲဥ ကိုဆက္ၾကသည္။ သူကတခါတေလ ခြ်ဲျပီး ေခြ်ကိုကိုၾကီး၊ ေခြ်မမၾကီး လို ့ဆိုတတ္သည္။ အသက္ၾကီးၾကီးနတ္၀င္သည္ေတြက ခြဲ်ခြ်ဲေလးေျပာရင္ ၾကိတ္ျပီး တခြီးခြီၤး ရယ္မိသည္။

ေနာက္
က်ိဳက္ထီးရိုးဇာတ္ဆန္ဆန္သီးခ်င္းႏွင့္က သည့္ နတ္ ကရင္လို အမိုးေတြ ဖာထီးေတြလဲပါသည္။

ျမဴးျမဴးၾကြၾကြ ကလို ့ေကာင္းတာကေတာ့ ကိုၾကီးေက်ာ္ အကျဖစ္ပါသည္။ က်ားနတ္ ကေတာ့ၾကည့္လို ့ေကာင္းသည္။ အုန္းသီးကိုကိုက္ကာခြဲသည္ကအံမခန္း။ က်ားနတ္ကငွက္ေပ်ာသီးအမွည့္ေတြ ပရိတ္သတ္ထဲ ကိုပစ္ေပးရာ က်မတို ့ကေလးေတြ မိေအာင္ဖမ္းၾကသည္။

ရွမ္းဒါးသိုင္းနဲ ့ကတာကေတာ့ ရွမ္းျပည္ကနတ္တခုခုျဖစ္မည္။ ရွဳတိုင္းသာစြ ရာမညတိုင္းဌာနီဆိုေတာ့ မြန္တလိုင္းနတ္လားမသိ။

နတ္ဒိုးတီးလွ်င္ ရင္ထဲကေန တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္းမည္သည္။ ငယ္စဥ္ကေန ခုထိ နတ္ဆိုင္းသံၾကားလွ်င္ ကခ်င္သည္ကတားမရ။ ကို ့ရဲ လွ်ိဳ၀ွက္ ခ်က္ကို ဘယ္သူမွမသိ ။(ဟိဟိ အိမ္သားေတြကလြဲ ရင္) အိမ္ေပၚကေမာင္းခ်ခံရတာကလဲ မၾကာခဏ၊ နတ္ပြဲ ရွိလွ်င္ ေနျမန္ျမန္ေမွာင္ ေအာင္ဆုေတာင္းရတာကအေမာ။ ခုန္မကလွ်င္လဲ ဒီက ေျခကေလးလွဳပ္၊ လက္ကေလးခ်ိဳးေလာက္ လုပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္တာမို ့ အမေတြနဲ ့အေမက မၾကည္ အိေျႏၵ သံပတ္တလားမရွိ နန္ ့ေက်ာစိန္ လို ့အေခၚခံရမည္။

အိမ္ေဘး ျခံကြက္ထဲမွာ ညေန၀င္ရီတေရာ ေခြ်းဒီးဒီး က်ေအာင္ ကျပီး ခုန္ျပီး ေရမိုးခ်ိဳးျပီး
အိပ္ရာ၀င္ရသည္က အင္မတန္ေကာင္း။

ပြဲသိမ္းျပီးေနာက္ဆံုးကသည္ အမဲသားစားသည့္နတ္ (နတ္အမည္က မဖဲ၀ါ လား သခၤ် ိဳင္းေစာင့္နတ္လား) မသိ သိပ္စိတ္၀င္စားဖို ့ေကာင္းသည္။ အဲဒီအခ်ိန္ဆို အိမ္မွမရ ရေအာင္ခိုးထြက္ျပီးသြားၾကည့္ ရတာအေမာ။ အမဲသားအစိမ္းကို ကိုက္ဖဲ့စားျပီး ရခိုင္ ငွက္ေပ်ာသီးမ်ား ျဖင့္ေမွ်ာခ်ကာ နတ္ကနားစင္ကို ဒါးႏွင့္စတိခုတ္ျပီး ေခါစာျပစ္သည္။ ေခါစာျပစ္သည္ ကလည္း ေၾကာက္စရာ ဆန္ေကာ၀ိုင္းထဲ အစားအေသာက္ထည့္ကာ နတ္ကေတာ္က ၄င္း ဆန္ေကာကိုေခါင္းတြင္သယ္ ကာ ဒါးမိုးလွ်က္ ရႊာစြန္မွာသြာျပစ္ သည္ဟုဆိုသည္။ ဒါကေတာ့ေၾကာက္စရာ။

နတ္ကေတာ္မ်ားႏွင့္ ေတာ့ေတာ္ေတာ္ ရီရသည္။ ေက်ာင္းဆင္းဆင္းခ်င္းအိမ္သို ့တန္းမျပန္ နတ္ကနားပြဲကို ၀င္ငန္းလိုက္ရမွ ေက်နပ္သည္။ တခါတရံ အိမ္ေရွ ့ကနားစီးအိမ္မွာ စတည္းခ်ေသာ ကိုကိုေခၚမလား၊မမေခၚမလား အလွဖန္တီးရွင္မ်ား ကို လည္းနတ္ပြဲတြင္ မ်က္ေတာင္တုၾကီးမ်ား ။ ဖင္တုရင္တုမ်ားျဖင့္ေတြ ့ရတတ္သည္။ ျပင္တတ္ဆင္တတ္က်ပံု မ်ား ကြန္းေထာင္ကိုင္ မမ မ်ားပင္ေအာခ်ေလာက္သည္။

အိမ္နီးနားခ်င္ေတြမို ့ မိဘမ်ားႏွင့္ခင္မင္ရင္းစြဲရွိသည္ မို ့နတ္ကနားပြဲမွာ ဘရုတ္သုတ္ခ မလုပ္ရဲ။ ၾကည့္ဖို ့ေတာင္ခက္ခက္ခဲခဲ ခိုးထြက္ရတာ ျပန္တိုင္မွ အခက္မဟုတ္လား။

အိမ္ေနာက္အိမ္က နတ္ထိန္း ဦး xxႏွင့္ နတ္ကေတာ္ ေဒၚ xx ကေတာ့ ၾကိတ္၀ိုင္းအလုပ္မ်ားသည္။ ထိုင္ကနားေခၚမလားမသိ။ သူတို ့၂ဦးကေတာ့ နတ္အျပင္ အင္းအိုင္၊ ခလွဲ၊ လက္ဖြဲ ေတြပါ အယံုအၾကည္ရွိသည္။ ေဒၚ xx ၏ ေက်ာျပင္၊ လက္ေမာင္း၊ ႏွင့္လက္ဖ်ံတို ့တြင္ အင္းစာမ်ား၊ ရုပ္ပံုမ်ား၊ ရွဳပ္ရွက္ခတ္ေနသည္။ သူတို ့အိမ္မွာ ဖဲ၀ိုင္းလည္းလုပ္တတ္သည္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကဖဲ၀ိုင္းဆိုလွ်င္ ေကာင္စီ ၀င္၀င္ ဖမ္းတတ္သည္။ ေကာင္စီ လူၾကီးမ်ားကိုျမင္လွ်င္ခ်က္ျခင္း ဖဲထုတ္ကို အျမန္သိမ္းကာ တကုိယ္လံုး တုန္လွဳပ္ကာ နတ္၀င္ ပူး ေလေတာ့သည္။

ကိုၾကီးေက်ာ္ႏွင့္ က်မ၏ဖခင္

က်မ၏ဖခင္သည္ နတ္ကိုးကြယ္မွဳကို ဆန္ ့က်င္သူတဦးျဖစ္ပါသည္။ က်မတို ့အိမ္တြင္ နတ္အုန္းမရွိပါ။ ရပ္ကြက္အသစ္ေျပာင္းျပီးကာမွ အဖြားဆႏၵ အရ အုန္းဆြဲသည္ကို လက္ခံထားေသာ္လည္း ေယာက္ခမ စိတ္မခ်မ္းသာမည္ စိုးသျဖင့္ မေျပာ။ သို့ေသာ္ သေဘာ မေတြ ့ေခ်။ အိမ္နီးနားခ်င္း (နတ္ေဆြမ်ိဳးမ်ား) ႏွင့္ လည္း တအားအေရာတ၀င္မရွိပါ။ သို ့ေသာ္ ခင္ခင္မင္မင္ႏွဳတ္ဆက္ ေလ့ရွိသည္။ က်မ၏ဖခင္သည္ အျမဲ အလုပ္မ်ားေနသူျဖစ္ပါသည္။ တေန ့အိမ္ေနာက္အိမ္မွ ဦး xx ႏွင့္ ဇနီး ေဒၚ xx မွ က်မ၏ဖခင္အား အလည္လာရန္ ဖိတ္ပါသည္။ သူတို ့အိမ္တြင္ ကနားလုပ္မည္ဟုထင္ပါသည္။
ထိုေန ့က က်မဖခင္သူတို ့အိမ္သို ့အလည္အပတ္သြားခဲ ့ပါသည္။ က်မတို ့မရဲတရဲေမးေသာအခါ ဖခင္က
'' ကို xx တို ့က နတ္၀င္ရင္းနဲ ့ငါကိုလဲ အရက္တိုက္တယ္။ ငါကလဲ ကဲ ကိုၾကီးေက်ာ္နဲ ့ညီေလးနဲ ့ျပိဳင္ေသာက္ၾကရေအာင္ လို ့ေျပာတယ္။''

"တစ္ပုလင္းျပီး တပုလင္းဖြင့္ေသာက္လိုက္ၾကတာ နတ္ထိန္းၾကီးနဲ ့နတ္ကေတာ္ ၾကီးတို ့ မ်က္လံုးေတာင္မဖြင့္ ႏိုင္ေအာင္မူးသြားတယ္။ ဒါနဲ ့ငါလဲ ကိုၾကီးေက်ာ္ေတာ့ မူးမမူးမသိဘူး ။ ညီဘြားေတာ့မူးျပီ ။ အိမ္ျပန္ျပီးအိပ္ေတာ့မယ္ " ဆိုျပီး ျပန္လာခဲ့တာဘဲကြ လို ေျပာသည္။ တတ္လဲ တတ္ႏိုင္သည္ ့က်မတို ့၏ဖခင္။ သားသမီးေတြေမးေတာ့ ခပ္ျပံဳးျပံဳးနဲ ့ျပန္ေျပာျပခဲ ့သည္။

နတ္ႏွင့္ က်မတို ့၏ သခ်ၤာဆရာ

က်မတို ့ရတန္းတက္ေသာ အခါ စာအသင္အေတာ္ဆံုး သခ်ၤာဆရာ တစ္ဦးက ဂ်ီၾသေမၾတီ (သခ်ၤာ ၂) ကိုသင္ပါသည္။ သူက အရိုက္ၾကမ္းသည္။ ေစတနာပါသျဖင့္ ေက်ာင္းသားအမ်ားစုက ခ်စ္ေၾကာက္ ရိုေသၾကသည္။ သူဟာသေျပာလွ်င္ အင္မတန္ရီရသည္ သို ့ေသာ္သူကိုယ္တိုင္က ၀င္မရီ။ သူကလည္းနတ္ဆန္ ့က်င္ေရးသမားျဖစ္သည္။ တခါတေလ သူေျပာသည္ ့နတ္လုတ္လိမ့္မည္ ဆိုသည္ ့စကားက ေတာ္ေတာ္ တာသြားသည္။


ဘာဘဲေျပာေျပာ နတ္ကျခင္းကို က်မကေတာ့ entertainment တစ္ခုအျဖစ္လက္ခံသည္။ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မွဳ ကိုေတာ့မေစာ္ကားပါ။ က်မအား ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ ့က သူတို ့ဘာသာအေၾကာင္းေျပာလွ်င္လဲ က်မ jesus christ ကို phlosopher တေယာက္အေနႏွင့္ ေလးစားသည့္လို ့ျပန္ေျပာခဲ့ဖူးပါသည္။ က်မ၏ အရိုးထဲတြင္ ငယ္စဥ္ကတည္း က ဗုဒၶဘာသာ ကုိ ႏွစ္ခ်ိဳက္စြာလက္ခံ ထားျပီးမို ့။ တျခားဘာသာမ်ားအား မကိုးကြယ္ေသာ္လည္းေလးစားပါသည္။ ယခု (၃၇) မင္းႏွင့္ က်မ၏ က်င္လည္ရာပတ္၀န္းက်င္ေလးအေၾကာင္းကို အလြမ္းေျပေရးမိပါသည္ ။ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္သူမ်ားအား offensive ျဖစ္ေစလိုေသာဆႏၵ ႏွင့္ ေရးျခင္းမဟုတ္ပါ။

က်မျမန္မာျပည္ကို အျပီးျပန္ေသာ တေန ့တြင္ တခါေလာက္မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ နတ္ကနားထဲ ကဖူးသည္ရွိေအာင္ ၀င္ကပါဦးမည္။
ယခင္တုန္း က တစ္ခါပူးလွ်င္ ၅က်ပ္တမတ္ (၅က်ပ္ ၂၅ျပား) လာဘ္တင္ရသည္။ ပိုက္ဆံကေလးကို ပန္းကန္ျပားေပၚတင္၊ ရင္ဘတ္ႏွင့္ေခါင္းတြင္ ပု၀ါလွလွေလးစီး၊ မ်က္လံုးမ်ားဇံုမွိတ္ကာ ဆိုင္းသံအတိုင္း သေျပပန္းခက္ကေလးကိုင္ကာကိုင္ကာျဖင့္ က်မကခ်င္ပါသည္။ ယခုေလာက္ဆိုလွ်င္ လာဘ္တင္ခ ေစ်းတက္ေနေလာက္ျပီ။။

(21)cigars, fags, cigarettes

စီးက၇က္ကို အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးမ်ားက fag လို ့သံုးႏွံုးၾကသည္။ မၾကာခဏဆိုသလို I'm gonna have a fag, I'm gonna have ciggy (ciggy is a short word for cigarette / cigar) စသည့္ျဖင့္ သံုးႏွံုးၾကသည္။ အေဆာက္အဦး အတြင္း စီးကရက္ေသာက္ျခင္းကို တျမန္နွစ္ တံုးက တရားဥပေဒအရ ပိတ္ပင္လိုက္ျပိးသည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ စီးကရက္ၾကိဳက္သူမ်ား မွာ အေဆာက္အဦးျပင္ပသို ့ထြက္ျပီးမွသာ ေသာက္ခြင့္ ရွိေတာ့သည္။ ေစ်းဆိုင္၊ ေက်ာင္း၊ရံုး၊ အရက္ဆိုင္၊ေလာင္းကစားဆိုင္ မ်ားသာမက Bingo hall, ကာစီႏို၊ cinema hall စသည့္ေနရာမ်ားတြင္ ေဆးလိပ္ေသာက္ပါ တရားဥပေဒအရ အေရးယူသည္။ မၾကာခဏဆိုသလို သက္ဆိုင္ရာ council မွေရွာင္တခင္၀င္စစ္သျဖင့္ေဆးလိပ္ေသာက္သံုးသူမ်ား အတြက္ အဆင္မေျပလွ။ အရိုးကြဲေအာင္ခ်မ္းတတ္သည့္ အခ်ိန္မ်ိဳး ႏွင့္ မိုးရြာေသာေန ့မ်ားတြင္ အေဆာက္အဦး အျပင္၊ car park လိုေနရာမ်ိဳးမွာထြက္ ေသာက္ရသည့္ အတြက္ ေတာ္ရံုေဆးလိပ္စြဲသူမ်ားပင္ ေသာက္သံုးသည့္ အလိပ္ေရပမာဏ ေလွ်ာ့ နည္းစျပဳလာျပီ။

ငယ္ငယ္က ေဆးေပါ ့လိပ္မ်ားကို အဖြားျခင္ေထာင္အတြင္း ခိုးေသာက္ခဲ ့ဖူးပါသည္။ ဂဠံဳညီေနာင္ေဆးလိပ္၊ သဘာ၀ေဆးလိပ္၊ စသည့္ ေဆးလိပ္မ်ားမွာ နာမည္ၾကီး၊ ဂဠံဳညီေနာင္ ေဆးလိပ္မွာ အလိပ္ ၁၀၀ အထုတ္နွင္ အလိပ္ ၅၀ထုတ္ ျဖစ္သည္။ အလိပ္ ၁၀၀ ထုတ္မွ ေဆးလိပ္မွာ အနည္းငယ္ အလွ်ားတိုျပီး ေရာင္းေစ်းမွာ ၁၀ျပားျဖစ္သည္။ အလိပ္ ၅၀ထုတ္မွာ အလွ်ားပိုရွည္ျပီး ၁၅ျပားႏွံုးျဖင့္ ေရာင္းသည္။ အလိပ္ ၅၀ ထုတ္ တြင္ ေအာင္ဘာေလ ထီလက္မွတ္လက္ေဆာင္ မၾကာခဏပါတတ္သည္။ " ဂဠံဳညီေနာင္ေဆးလိပ္ကို ေသာက္သံုးေတာ္မူၾကပါ။ " ဟုေဆးလိပ္ထုတ္ဧ္။အျပင္တြင္ေရးထားသည္။

သဘာ၀ေဆးလိပ္ေပၚလာေသာအခါလူၾကိဳက္မ်ားၾကသည္။ သဘာ၀ေဆးလိပ္မွာ ပိုလွျပီး ေသးသြယ္သည္။ အေရာင္းလိုက္သည္ ေစ်းကေတာ့ ဂဠံဳညီေနာင္ထက္ေစ်းၾကီးသည္။ ေဆးျပင္းလိပ္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္အနံျပင္းသည္။ ေဆးရြက္ၾကီးမဲမဲၾကီးနွင့္လိပ္ထား ေသာ ပုပုမဲမဲတုတ္တုတ္ ေဆးျပင္းလိပ္ကို မုန္းသည္။ ေမွာ္ဘီမွာ မဂၤလာေဆာင္ ၊အလွဴ အခန္းအနားမ်ားတြင္ စီးကရက္ကမ္း သည့္ အေလ ့အထ ရွိသည္။ စီးကရက္ရဲ ့ကေသးေသးသြယ္သြယ္ ႏွင့္ ရွိဳးထုတ္ရတာ အေတာ္အဆင္ေျပသည္။ မင္းသိခၤ ၀တၳဳထဲ က ဇာတ္လိုက္ၾကီး ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ ၾကိဳက္သည့္ စီးကရက္နာမည္ကို ေမ့သြားျပီး ေရခဲေတာင္စီးကရက္ဆိုလားမသိ ။ ဒါ ့အျပင္ ဇင္ဇင္း၊ ဒူးယား၊ခေဘာင္း၊ မာဘိုရို၊ စသည္တို ့အျပင္ က်မေနာက္ဆံုးသိေသာ စီးကရက္မွာ လန္ဒန္စီးကရက္ျဖစ္သည္။

လန္ဒန္စီးကရက္စက္ရံုမွာ ပတၱျမား ပ်ဥ္းမပင္၊ စက္မွဳ ဇံုတြင္ရွိျပီး၊ ရံုးမွာ ကန္လမ္းတြင္ရွိသည္။ စက္မွဳဇံုအနီးမွ ျဖတ္သြားလွ်င္ ေဆးရြက္ၾကီးနံ ေၾကာင့္ အရမ္းမူးသည္။ လန္ဒန္စီးကရက္စက္ရံု (Rothamin Pall Mall) စဖြင့္ကာစမွာ အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးေသာ ေခတ္မုိ ့အလုအယက္ ေလ်ွာက္ၾကသည္။ ၾကားရသည္က ေဆးစစ္သည္တဲ ့။လခေတာ္ေတာ္ေကာင္းသည္လို ့ၾကားသည္။ စီးကရက္စက္ရံုအနီးတြင္ အထည္စက္ရံုမ်ားအစီအရီရွိသည္။ Wah Fu, Unimix စသည့္ ႏို္င္ငံျခားသားႏွင့္ဖက္စပ္ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းမ်ားျဖစ္ပါသည္။

ေခတ္ကာလၾကာျပီျဖစ္သျဖင့္ ၄င္းဖက္စပ္မ်ားရွိခ်င္မွ ရွိေတာ့မည္။ တနည္းတဖံုေတာ့ လူေနမွဳ စီးပြားေရးကို အဆင္ေျပေစခဲ့ပါသည္။ ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးကာစ ေက်ာင္းတက္ရန္ေစာင့္ေနသူမ်ား တဖက္တလမ္းမွ အိမ့္မီးဖိုေခ်ာင္ကို ဖူလံုေစသည္။ တကယ္ေတာ့ သူတို ့ရေသာ အျမတ္အစြန္းမွာ အလြန္မ်ားျပီး အလုပ္သမား လူတန္းစားနင္းျပားမ်ားရသည့္ လခေၾကးေငြ မွာ တကယ္ ့အရိုးအရင္းပင္။

သၾကၤန္အၾကတ္ေန ့ကအံဆံုးနွဳတ္ထားသျဖင့္ သြားဖံုးမ်ားမွာ အနာမက်က္ေသး၊ ေတာ္ေတာ္ဒုကၡ ေရာက္သည္ အျပင္သြားဖံုးအသား ဆက္လာေသာအခါ အင္မတန္ယားသည္။ သြားနာသြားကိုက္လွ်င္ ေဆးရြက္ၾကီးက ေတာ္ေတာ္ေကာင္းသည္။ ဒီညေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္သည္။ ငယ္ငယ္တုန္းကမုန္းေသာ ေဆးျပင္းလိပ္ၾကီးကို ပါးေဇာင္တြင္ က်က်နန ခဲျပစ္လိုက္ခ်င္သည္။ က်မရဲ ့ flat mate ဂ်ဴနီယာ က စီးကရက္စျဖတ္ရန္ councellor နွင့္ appointment လုပ္ထားျပီး စီးကရက္ကိုေလွ်ာ့ေသာက္စျပဳျပီ။ က်မ သူ ့ဆီက စီးကရက္အခ်ိဳ ့ကိုေတာင္းျပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲတြင္စေသာက္ပါေတာ့သည္။ ဂ်ဴနီယာက အလြန္အကြ်ံမလုပ္ဖို္ ့တားသည္။

စီးကရက္ကိုေျဖးေျဖးခ်င္းဖြာ။ ပါးစပ္မွ အေငြ ့မ်ားကို ႏွာေခါင္းေပါက္မွ မ်ဥ္းမ်ဥ္းျပီးထုတ္ရသည့္ အရသာမွာေတာ္ေတာ္ေကာင္းသည္။ စီးကရက္ႏွင့္ လက္ဖက္ရည္က်က်ေလး တခြက္ေတာ္ေတာ္လိုက္သည္။ မနက္ျဖန္ထမင္းစားျပီး တလိပ္ေသာက္ဦးမည္။ တခါတေလလဲ ဒီကိုခပ္မိုက္မိုက္ ရူးရူးႏွမ္းႏွမ္း အလုပ္ေတြ စိတ္ၾကိဳက္လုပ္ရတာ ကိုသေဘာေတြ ့သည္။ အျမဲတမ္းလိမ္မာျပီး ပံုေသနည္းျဖင့္ေနေသာ ဘ၀ကို မုန္းသည္။ မိန္းခေလးတို ့တတ္အပ္ေသာ အထာရသ ( xx) ၇ပ္ ထဲမွာ ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းပါရင္လဲေကာင္းမည္။ မိန္းခေလးမို ့ေဘာင္ေတြဘာေတြထဲမွာ မေနခ်င္။ ေယာက္်ားေလးႏွင့္မိန္းခေလး တန္းတူအခြင့္ အေရးရွိသင့္သည္။ လုပ္ခ်င္ရက္နဲ ့မလုပ္ဖူးတာ၊ စမ္းသပ္ခ်င္ရက္နဲ ့မစမ္းသပ္ရတာ ေတြ ကိုမုန္းသည္။ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ မရွိသည့္ ငွက္သည္ အျမင့္ေ၀းေ၀းပ်ံနိုင္သည္။ ၅ပါးသီလထဲမွာ ေဆးလိပ္မေသာက္ရလို ့မေျပာထား။ အမ်ားၾကီးေသာက္ရင္ေတာ့ မေကာင္း ။ ေသသြားတဲ ့ေယာက္ဖလို ေလျပြန္ေခ်ာင္းကင္ဆာ မျဖစ္ခ်င္။

ေဆးလိပ္နဲ ့ပတ္သက္လို ့ ငယ္ငယ္က ဖတ္ဖူးသည့္ ကဗ်ာေလးကိုသတိယမိသည္။

ေဆးတံတို တညိဳ ေလာက္
ေရာ့ေသာက္ေတာ့ေပး

မယူလိုက္က မိုက္လို ့ထင္
ယူလိုက္ပါက ၾကိဳက္လို ့ထင္

ေသာက္ေစခ်င္ ကုတင္ေထာင္ခဲ ့ကြဲ
ညိဳ ႏြဲရ႕ဲေလး။

(20)အရူး ဖုန္းငို ဆပ္သြားေတာ တြင္ေနသည္။

စိတ္ေဖါက္ျပန္သူေတြ (အရူး) ေတြအေၾကာင္း ေရးခ်င္ေနတာ ၾကာလွျပီ။ အရူးေတြလို ့သံုးႏွံုးတာ သိပ္ offensive ျဖစ္လြန္းသည္။ တကယ္ေတာ့ ဘာ့ေၾကာင့္စိတ္မႏွံ ျဖစ္ရသည္ဆိုသည့္ ေနာက္ခံအေၾကာင္းမ်ားက ပိုစိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းလွသည္။ တကယ္ေတာ့ လူသားတိုင္းတနည္းမဟုတ္တနည္း ျဖင့္ ရူးေနၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ျမတ္စြာဘုရား က
ပုထု ဇေနာ ဥမၼ တေကာ ဟု မိန္ ့ဆိုခဲ့သည္။

မယားတရူးက မယားကိုသာ စိတ္မွာစြဲ သျဖင့္အခ်ိန္တိုင္း မယားကိုသားတသည္။ ဥစြာ ရူးက ဥစြာ တခုထည္းကိုသာ တလွ်က္ရူးသည္။ တကယ္ေတာ့ အရူးမ်ားသည္ တကယ္ consistant ရွိေသာသူမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ အရူးမ်ားသည္ မိမိတို ့လိုသည္ မွအပ အျခားဘာမွ မသိ တျခားဘာမွ မတပ္မက္။ က်မ ဘ၀ တေလွ်ာက္တြင္ သနားစရာေကာင္းေသာ အရူးမ်ား ကိုေတြ ့ခဲ ့ဖူးသည္။

သူတို ့အေၾကာင္းကို အလွင္းသင့္တိုင္း ထပ္ေရးပါမည္။ ပထမဆံုးက်မသိသူကေတာ့၊၊

ဖုန္းငို - သူအသက္ကိုမည္သူမွ် မခန့္ မွန္းတပ္ မိခင္အမယ္အို မွာလဲ သူသားအသက္ကိုေမးလွ်င္ အသက္ ၄၀ စြန္းစြန္းေပါ ့လို ့ေျပာသည္။ ဖုန္းငို ကအရမ္းကိုေအးသည္။ အ၀တ္အစုတ္ကေလး၀တ္သည္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ အျမဲ ကူလုပ္သည္။
သူ ့အ၀တ္အစားမ်ားမွာ အေရာင္မေပၚေတာ့ ေသာ တထည္တည္းေသာ အၤက်ီ နွင့္ နံ ငယ္ပိုင္း ပုဆိုး (ေပါင္လည္ေလာက္သာရွိမည့္ အေရာင္မရွိေတာ့ေသာ အနားျပဳတ္ေနသည္ တာဇံ's ပုဆိုးပင္။ ဆံပင္က အျမဲတမ္း ဂတံုးဆံပင္ႏွင့္။ အသားအရာင္မွာ ၀ါစိမ္းစိမ္း အေရာင္။ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ျဖစ္သည္။

သူရူးရျခင္းအေၾကာင္းကေတာ့ မွန္မမွန္မသိ ရပ္ကြက္ထဲက အေဒၚၾကီးမ်ားစကားအရ ေၾကာင္ေဆးထိုးသျဖင့္ ရူးသည္တဲ ့။ အဲဒီတုန္းက အင္းအိုင္၊ ခလွဲ ၊လက္ဖြဲ ၊ မႏၱရား မ်ား ေခာတ္စားခဲ့ သည္ျဖစ္မည္။

ဖုန္းငို ပိုင္ဆိုင္ေသာ ပစြည္းမ်ားမွာ သစ္သားျဖင့္ ကိုယ္တိုင္လုပ္ထားေသာ ၄ဘီကားတခု ။ အဖံုးမပါေသာ ခပ္စုတ္စုတ္ သပိတ္တလံုး ။ ေနပူပူ မိုးရြာရြာ ဖုန္းငိုတို ့ကအျမဲ consistant ျဖစ္သည္။ ယူနီေဖါင္းကေျပာင္းမသြား ။ သူ ့ကိုရပ္ကြက္ထဲက ကေလးေတြ မစၾကမေနာက္ၾကပါ။ တေျဖးေျဖး ဖုန္းငို အသက္ၾကီးလာျပီ အသက္ ၅၀နားကိုခ်ဥ္းကပ္ေသာ္လည္း ဆံပင္တေခ်ာင္မွ်မျဖဴ သူ ့ အေမအမမ်ားေနသည့္ အိမ္၀ိုင္းထဲတြင္ ကိုယ္ပိုင္တဲ ထိုးကာေနသည္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွ သစ္သား၄ဘီးကား ဆြဲျပီးအိမ္ ျပန္ ေရာက္လွ်င္ တဲ ဒဇက္မိတ္ေအာက္တြင္ေသခ်ာစြာ ရပ္ေလ ့ရွိသည္။ ၄ဘီးကားတြင္အျမဲတမ္း အလံ တခုစိုက္ထားေလ ့ရွိသည္။ အလံမွာ အျခားမဟုတ္ လမ္းေဘးကေကာက္ထားေသာ ၾကြပ္ၾကြပ္အိပ္ခြံ (သို ့မဟုတ္) ပုဆိုးစေဟာင္းေလးတခု ပင္။


၁၉၈၈ လူထုအံုၾကြမွဳ အျပီးတြင္ က်မတို ့ေနရပ္ျဖစ္သည့္ ေပတရာေတာင္ပိုင္း၊ေျမာက္ပိုင္း၊ ဆပ္သြားေတာ၊ စမ္းေခ်ာင္း၀၊ မီးေသြးဖုတ္၊ ရဲေဘာ္ေစ်း၊ ဘန္ ့ေဘြးကုန္းစသည့္ ေနရာမ်ားကို (၇)ရက္အတြင္းေျပာင္းရမည္။ မေျပာင္းပါက ဘူတိုဇာ (ေျမတူးစက္ျဖင့္) လာျဖိဳ ခ်မည္ဟု လက္နက္ကိုင္မ်ားက notice ထုတ္ေသာအခါ။ ရပ္ကြက္သူ ရပ္ကြက္သားမ်ားစိတ္ထိခိုက္ၾကသည္။ ဒီေနရာကေလးမွာ အႏွစ္ ၄၀၊ ၅၀ ေနလာၾကသူမ်ား။ ဘိုးဘြားအေမြေပးသျဖင့္ ဒါးမဦးခ် အေျခစိုက္ေနထိုင္သူမ်ားမွာ အလြန္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကသည္။ ေနာက္တမိသားစုကို စစ္ကား တစ္စီးႏွံဳးျဖင့္ လူမေနရာျမိဳ ့စြန္ရွိလယ္ကြက္ကို ေျပာင္းၾကရသည္။ အိမ္ေထာင္ပရိေဘာက တင္ရာစစ္ကားအေနာက္မွာ လက္နက္ကိုင္ တဦးစီလိုက္သည္။ အားလံုးအားမတန္သျဖင့္ တက္တေခါက္ေခါက္ ။ သို ့ေသာ္

ဖုန္းငို ကတစ္ဦးတည္းေသာ ေတာ္လွန္ေရးသမား၊ လံုး၀မေျပာင္းတင္းခံသည္။ အေမ ႏွစ္အမတို ့လဲ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ ။ ဖုန္းငိုကိုထားကာ ရပ္ကြက္သစ္ရွိရာကို တက္သုတ္ရိုက္ေျပာင္းၾကရသည္။ လက္နက္ကိုင္မ်ားက သည္းမခံ ။ အခန္ ့မသင့္ လွ်င္ ရွိစုမဲ့စု တဲဘုတ္သာသာ အိမ္ကေလးကို မေတာ္တဆ ဘူတိုဇာ (ေျမတူးစက္ျဖင့္) ျဖိဳ လွ်င္ သူေတာင္းစားခြက္ေျပာက္ ဦးမည္တဲ ့။
ဖုန္းငို ကေတာ့မမွဳ ့ သူရဲ ့သစ္သား၄ဘီးကားေပၚတြင္ အေျမွာက္တခု(သစ္သား) ဆင္ကာ စစ္တပ္ဘက္သို က်က်နန ခ်ိန္ထားသည္။ လက္နက္ကိုင္ေတြလာဖ်က္လဲ ေနာက္တေန ့ထပ္ေဆာက္သည္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီး က လက္နက္ကိုင္မ်ားကိုေတာင္းပန္ထားသျဖင့္ သာေတာ္ေတာ့သည္။

ရပ္ကြက္ေဟာင္းကေလးဆီသို ့၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ အျပီး အလြမ္းေျပ ခနျဖတ္အသြား ဘုန္းငို ရဲ ့တဲ အိမ္ကေလးကိုေတြ ့ခဲ ရသည္။အရွင္သခင္ေတြထားခဲ ေသာ ေခြးပိန္ကေလးမ်ားႏွင့္ အိမ္ယာအပ်က္အေဟာင္းနွင့္ ေတာထေနေသာယခင္ေျမနီလမ္း မအနီး ဖုန္းငို ပိုင္ဆိုင္သည့္ တဲ ့ကေလးက တကယ့္ကိုထည္ထည္၀ါ၀ါရွိလွသည္။ ဒီရပ္ကြက္ေဟာင္းကေလး က ဖုန္းငုိကိုခ်စ္သည္။ ကေလးေရာ ေခြးပါမက်န္ ဖုန္းငိုကို သနားသည္။ သူတို ့မုန္ ့စားသည္ ့ထဲက ဖဲ ့ေကြ်းသည္။ ဖုန္းငိုကအေနေအးလြန္းသည္။ ခုေတာ့ သူ ့ကိုခ်စ္သည္ ့ရပ္ကြက္ကေလးမရွိေတာ့ျပီ။ ရပ္ကြက္သူရပ္ကြက္သားမ်ားလည္း ေနရာသစ္မွာ ခက္ခက္ခဲခဲ အေျခခ် ေနကုန္ၾကျပီ။ ဖုန္းငို ကိုေပးမည္ ့ကမ္းမည့္သူမ်ားမရွိေတာ့ ( ခပ္ေ၀းေ၀းမွာက်န္ေနသည့္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းကေလးမွအပ။ )

ဖုန္းငို ဧ္။တဲအိမ္ မနီးမေ၀းမွ ျဖတ္သြားရင္း သူ ့ကိုၾကည့္ရွဳေစာင့္ေရွာက္မဲ ့သူမ်ား၊ေၾကြးေမြးမည္ သူမ်ားေပၚလာပါေစဟု ဆုေတာင္းခဲ့ပါသည။္

(19)HAPPY BURMESE NEW YEAR DAY

ယေန ့ဟာႏွစ္ဆန္း (၁) ရက္ေန ့ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၁-ခု၊ တန္ခူးလျပည့္ေက်ာ္ (၈) ရက္၊ ခရစ္ႏွစ္ ၂၀၀၉ ခု၊ ဧၿပီလ (၁၇) ရက္၊ ေသာၾကာေန႔။ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ေဟာင္းကအညစ္အေၾကးေတြကို အတာေရနဲ ့ေဆးျပီး ႏွစ္သစ္ကာလ မွာ မဂၤလာယူရတဲ ့ေန ့ထူးေနျမတ္တခု ျဖစ္ပါတယ္။

အမွတ္တရအျဖစ္ စာဆိုဦးပုည ေရးတဲ ့ကဗ်ာအပိုင္းအစကေလးကို ေအာက္မွာ ခ်ေရးမိပါတယ္။ ႏွစ္သစ္မွာ အားလံုးက်န္းမာၾကပါေစ။ စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္ပါ လိုရာဆႏၵမ်ား ျပည့္၀ပါေစ။
HAPPY BURMESE NEW YEAR DAY

ေတာင္ယံနွင့္ေရ
လြမ္းစရာေပြေသာေၾကာင့္
ေညာင္ေရႊသီရိ၊နန္းဇာတိကို
ေမွ်ာ္မိရမ္းေယာင္၊ဗ်ာပါေႏွာင္လဲ
သဲေခါင္ေျမျပန္ ့၊ေျခမသန္ ့နွင့္ (သည္းေခါင္ေၾကြအံ၊ေျဖမတန္ ့) မူကြဲ
ဆြတ္ပ်ံ႔လြမ္းရွာမိပါသည္။

(18)ေမွာ္ဘီ ေရႊေမွာ္တင္ဘုရားပြဲ

ေမွာ္ဘီ အမွတ္ (၂)ရပ္ကြက္တြင္ေရႊေမွာ္တင္ဘုရားရွိသည္။ ဘုရားေဘး၀ယ္ ေရကန္ၾကီးတကန္နွင့္ ဘု၇ားအေနာက္ဘက္ ဘုရားလက္၀ဲဘက္နွင့္ လက္ယာဘက္ တို ့တြင္ နယ္ေျမအသိမ္းခံရသျဖင့္ အစားျပန္၀ယ္ျပီး ကိုယ္တိုင္ေဆာက္လုပ္ထားေသာ လူေနရပ္ကြက္မ်ား ရွိပါသည္။ ဘုရားအေနာက္ဘက္ တည့္တည့္ လူေနရပ္ကြက္ မေရာက္မီတြင္ စပါးစိုက္ကြင္း တခုရွိသည္။ ေႏြေပါက္ခ်ိန္ ဘုရားပြဲကို ၄င္းစပါးကြင္းအတြင္း က်င္းပသည္။

ဘုရားပြဲတြင္ ကံထရိုက္ဆြဲကာ ဆပ္ကပ္၊ ဇာတ္၊အျငိမ့္၊ stage show မ်ားကို ရံု၀င္ခယူျပီး ျပသေလ့ရွိသည္။ ဘုရားပြဲေရာက္တိုင္း ကေလးေတြေပ်ာ္ၾကသည္။ ဖုန္တေထာင္းေထာင္း ထေနသည့္ စပါးကြင္းအတြင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္၊ အသုတ္စံုဆိုင္၊ မုန္ ့သိုင္းျခံဳ ဆိုင္၊ မုန္ ့အုပ္ကေလးဆိုင္၊ စသည့္ စားေသာက္စရာ ေတြအျပင္ ေဆးမွင္ေၾကာင္ ထိုးလိုသလား၊ မ်က္လွည္ ့ ၾကည့္လိုသလား၊ မွ်ားျပစ္လိုသလား၊ ပြဲေစ်းမွာ အကုန္ရနိုင္သည္၊၊

ပထမဆံုးဒီရပ္ကြက္အသစ္ကို ေရာက္ခါစ က်မတို ့ေမာင္ႏွမေတြပြဲေစ်းလိုက္လည္ ၾကရာ။ လူတိုးမွာစိုးသျဖင့္ သတိထားသြားေနၾကရင္း က်မအထက္က တတိယအမ ႏွင့္လူျခင္းကြဲသြားသည္။ အမကညဘက္လူတိုးမေပါက္ေအာင္စည္ကားေနေသာ ဘုရားပြဲမွာ ဦးပဇင္းတပါးဧ္၊ လက္ေမာင္းကို သြားကိုင္မိသည္တဲ ့။ ေသခ်ာၾကည့္မိမွ ဘုန္းၾကီးလက္ေမာင္း ျဖစ္ေနသျဖင္ ့ ျပန္လႊတ္ခဲ့ရတယ္လို ့အရွက္ေျပေျပာသည္။ သၾကၤန္မတိုင္မီ ဒုန္လဘ ကိုယ္ေတာ္ေတြေတြ သကၤန္းေခါင္းမွာရံုျပီး လက္ေမာင္းအေဖြးသားနဲ ့ပြဲခင္းထဲေလွ်ာက္လည္ ေနေတာ့ရာ မွားတဲ ့အခါလဲမွားေပမေပါ့ လို ့သာမွတ္ခ်က္ခ်မိေတာ့သည္။

(17)ရင္ထဲကသစ္ပင္ (tree growing inside lungs)

ဒီေန ့သၾကၤန္အၾကက္ေန ့ ၁၅၊၄၊၂၀၀၉ dentist နဲ ့ေတြ ့ဖို ့ေစာင့္ေနတုန္း Daily mail သတင္းစာမွာ ထူးထူးဆန္းဆန္း သတင္းတခု ဖတ္လိုက္ရတယ္။ ရုရွားႏိုင္ငံသား အသက္ ၂၈ႏွစ္ ရွိျပီျဖစ္တဲ ့ Artyom Sidorkim ဟာ ရင္ဘတ္ထဲက အရမ္းေအာင္ ့တာနဲ ့ ဆရာ၀န္နဲ ့ ျပသခဲတယ္၊ ေခ်ာင္းေတြ အဆက္မျပတ္ဆိုးျပီး တအား စူးစူးရွရွ နာက်င္တယ္လို ့ သူက ဆရာ၀န္မ်ားကုိ ေျပာပါတယ္။
ဆရာ၀န္ေတြက သူရဲ ့အဆုတ္ထဲမွာ ကင္ဆာျဖစ္ေနျပီလို ့ ယူဆခဲၾကတယ္။ exray result ကလဲ tumour ေတြ ့တာနဲ ့ အေရးေပၚ ခြဲစိတ္ကုသမွု ကိုခံယူခဲတယ္၊ သူ ့ကိုခြဲစိတ္ကုသေပးတဲ့ ဆရာ၀န္ဟာ သူ ့ဘက္က ၁၀၀% ခန္ ့မွန္းခ်က္နဲ ့ exray result အရ လူနာရဲ ့ အဆုတ္မွာ tumour လို ့တထစ္ခ် ယံုၾကည္ျပီး အေရးေပၚခြဲစိတ္ကုသခဲ့ပါတယ္။
အဆုတ္ရဲ ့အေရးပါတဲ ့အပိုင္းကို မျဖတ္ထုတ္မီ ေဒါက္တာ Vladimir ဟာ အဆုတ္က tissue စကိုျဖတ္ထုတ္ျပီး biopsy လုပ္ျပီးစစ္ ၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ သူ ့မ်က္ေစ့ကိုသူမယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ျပီး သူ ့ရဲ ့ assistant ကိုေခၚျပပါတယ္။ မယံုနိုင္လြန္း လို ့ေခါင္းကို တြင္တြင္ခါျပီး သူျမင္ရတဲ ့ျမင္ကြင္းကိုဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလား ဆိုျပီးအၾကိမ္ၾကိမ္ျပန္ၾကည့္ေနမိတယ္။

သူေတြ ့တာကေတာ့လူနာရဲ ့အဆုတ္ထဲမွာတြယ္ကပ္ျပီး အပင္ေပါက္ေနတဲ ့ ၂လက္မအရြယ္ ျခံစည္းရိုးပန္းပင္ကေလး တပင္ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ အဲဒီလူနာဟာ သက္သာေပ်ာက္ကင္းေနပါျပီ။ ဆရာ၀န္ေတြ ယူဆတာကေတာ့ အသက္ရွဴသြင္းရာမွာ ပါလာတဲ ့သစ္ေစ့ ေလးဟာအဆုတ္မွာ ခိုေအာင္းအပင္ေပါက္လာတာျဖစ္နိုင္ပါသတဲ ့။

က်မတို ့ငယ္ငယ္တုန္း က ဇီးသီးအမွဲ ့ေတြစားရင္း အေစ ့ေတြေရာျပီး မေတာ္တဆ မ်ိဳ က်သြားတာ ခဏ ခဏ။ အပင္မ်ားေပါက္ခဲ့
လို ့ကေတာ့ အသီးေလးေတြ ကိုယ္တိုင္းခူးစားဖို ့စိတ္ကူယဥ္ခဲ့ဖူးတယ္။

(16)၉ေယာက္ အေမပု လင္

လင္ေကာင္ေရကမနည္း
ကိုအုန္းၾကိဳင္ နွစ္ျပိဳင္ယွဥ္တြဲ
ကိုေရႊဇင္၊ကိုၾကြယ္၊
သက္စံပယ္၊စိန္ခိုမျမဲ
ငလြင္လဲလို ့ရဲလွိဳင္ဦးကိုတင္
အေပါက္ဆိုးတြင္
တေယာက္တမ်ိဳးစီပင္
အေမပုသေဘာ၌ပင္
အျပဴးေရေျပာလိုက္ရင္
ေလးျဗဴးလင္ေနာက္
ရွင္တေယာက္ပါ၀င္
ေဗြဆိုးေဖါက္
ကိုးေယာက္အေမပု လင္


မွတ္ခ်က္ ။ ။ ငယ္ငယ္တုန္းကဖတ္ဖူးသည့္ စာအုပ္တခုမွ အလြတ္က်က္မိသမွ်
ေလးျပန္ခ်ေ၇းသည္။ ရုပ္ေသးစင္မွ ရုပ္ေသးမင္းသမီး အေမပု ဆိုသည့္သီခ်င္းျဖစ္မည္ထင္ပါသည္။
အမွားအယြင္းရွိပါက ခြင့္လြတ္ၾကပါ။ ၾကိဳက္လြန္းလို ့ အလြတ္က်က္ထားသည့္ စာသားကေလး ျဖစ္ပါသည္။

(15)မဲဇာေတာင္ေျခ

စာဆို လက္၀ဲသုႏၵရအမတ္ႀကီး


မဲဇာေတာင္ေျခ၊ စီးေတြေတြတည့္၊ ျမစ္ေရ၀န္းလည္၊ ၿမိဳင္ေတာဆီက၊ ေရႊျပည္ကုိသာ၊ တရွာေတာ့မိ၊ မိုးရွိရွိလွ်င္၊ သီရိက်က္သေရ၊ တက္ၿဖိဳးေ၀သား၊ ေအာင္ေျမေၾကာ့ေၾကာ့၊ ကုန္းေမာ့ေမာ့ႏွင့္၊ ဘုိးေတာ္ေကာင္းမႈ၊ တည္ထားျပဳသည္၊ ဇမၺဴ႕ဆီမီး၊ ေျခာက္ေရာင္ညီးမွ်၊ ဂူႀကီးသခင္၊ ေရႊလင္းပင္ႏွင့္၊ ေရႊျခေသၤ့ေႁမြ၊ စ၍ေရေသာ္၊ ေရႊေစတီႀကီး၊ အသီးသီးတည့္၊ ပိတ္ဆီးျခယ္သန္း၊ လွ်ပ္ေရာင္တန္းမွ်၊ ေရႊနန္းေရႊဘံု၊ အလံုးစံုကို၊ အာ႐ံုမ်က္ျမင္၊ ဖူးေျမွာ္ခ်င္၍၊ သည္တြင္ေရႊၿမိဳ႕၊ သည္သို႔ေစတီ၊ သည္ဆီေရႊနန္း၊ ေျဖာင့္တန္းေတာ့မည္၊ စိတ္ကရည္သည္။ ။ ေရႊျပည္ဌာန ေ၀းေသာေၾကာင့္။

သဲသာေသာင္ေျမ၊ ျမစ္ကမ္းေျခလည္း၊ အေၾကတျပင္၊ တို႔ေအာင္ခြင္၀ယ္၊ ေရရွင္ပတ္၀န္း၊ ေပ်ာ္ဖြယ္ထြန္းလိမ့္၊ တကၽြန္းေလာက္ပင္၊ ေ၀းမည္ထင္ခဲ့၊ စီးသြင္ညိဳရစ္၊ မဲဇာျမစ္လည္း၊ ထစ္ထစ္ထြန္းဘိ၊ ခ်ံဳအတိႏွင့္၊ ေတာႀကီးဆိတ္ညံ၊ ဆီးက်ံက်ံ၀ယ္၊ ဓူ၀ံမေပၚ၊ မေျမာ္ပါရ၊ ေနကိုတလည္း၊ ဘယ္ကေရွ႕ေနာက္၊ ဘယ္ေတာင္ေျမာက္ဟု၊ ေတြးေထာက္မမွန္၊ ဖန္ဖန္အံ့ၾသ၊ ႀကံတိုင္းေမာစြ၊ ဘယ္ေတာဘယ္ၿမိဳင္၊ မသိႏိုင္ခဲ့၊ မခုိင္စိတ္၀မ္း၊ ေန႔တိုင္းလြမ္းရွင့္၊ ကင္းစမ္းေတာင္က၊ ေလဦးစ၍၊ ေနာက္မွေလရွည္၊ အတည္တည္သည္။ ။ ေလျပည္လာက ေအးေသာေၾကာင့္။

ပြဲခါေညာင္ေရ၊ သြန္းၿမဲေပတည့္၊ ႐ိုေသသဒၶါ၊ ထံုးစဥ္လာျဖင့္၊ မဲဇာရပ္သူ၊ ေတာင္းဆုယူသည္၊ ေရႊဂူေတာ္ႏွင့္၊ ႐ႈတိုင္းတင့္သား၊ မိုးျမင့္သီေခါင္၊ မဲဇာေခ်ာင္က၊ တစ္ေတာင္လံုးမိႈင္း၊ စ၍ဆိုင္းေသာ္၊ ေတာင္တိုင္းယွက္၍၊ ၀န္းကာေ၀ွ႔သည္၊ ေတာင္ေငြ႕ေ၀ေ၀၊ အေထြေထြႏွင့္၊ ေလလည္းေရာေရာ၊ မိုးမပါဘဲ၊ သံ၀ါေျဖာက္ေျဖာက္၊ ဆီးႏွင္းေပါက္လည္း၊ မိုးေလာက္ျပင္းထန္၊ သြန္းခ်ျပန္ေသာ္၊ ယုဂန္ထင္ရွား၊ ေတာင္ေတာ္ဖ်ားက၊ ရထားယာဥ္သာ၊ ေနစၾကာလည္း၊ ေရာင္၀န္မထြန္း၊ ခ်မ္းရွာလြန္း၍၊ တည့္မြန္းခ်ိန္ေန၊ ေရာက္လြယ္ေစဟု၊ ေစ့ေရလွည့္လည္၊ တလ်က္မည္သည္။ ။ ေနျခည္ျဖာမွ ေႏြးေသာေၾကာင့္။

(14)MY FALLING TEARS

YOU KNOW I AM NOT TOO GOOD WHEN IT COME TO CONCLUSION.

BUT STILL, THE TEARS DON'T STOP POURING OUT OF MY EYES WHEN I AM ALONE AND THINK OF MY MISERABLE LIFE.

EVENTHOUGH I THINK OF THE PAIN YOU GAVE ME, BUT DEEP DOWN I STILL HAVE A FEELING FOR YOU.

WE BOTH KNOW THAT WE SHOLD NOT BE TOGETHER.

WE GOT TO BE STRONG WHILE WE WALK AWAY TO OPPOSITE DIRECTION.

I REALLY WISHED YOU GOT PROPER LOVING LIFE.

ONCE I REALLY HOPED THE DREAM TO HAVE A RELATIONSHIP - MORE THAN ANYTHING ELSE, BUT YOU MAKE ME TO STAY AWAY FROM ME.

THOSE FEELING THAT I BURIED DEEP DOWN IN THE HEART OF MY POCKET COME BACK.... SO STAY AWAY FROM ME BECAUSE I KNOW THAT YOU DON'T WANT TO HURT ME.

(13)သၾကၤန္အၾကိဳ ေန ့က ကမ္းနားသစ္ပင္မ်ား

photo ထဲကလမ္းေလွ်ာက္ေနသည့္
ကေလးေလးမွာ ရပ္ကြက္ထဲက လူၾကီးမင္း တေယာက္ေယာက္
ပင္ျဖစ္မည္။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းအလွဴတြင္ ရပ္ကြက္ထဲက
လူၾကီးမင္းေလးမ်ားကိုမေမ့၇န္မွာထားျပီး
သၾကၤန္သာကူၾကိဳ ေ၀လွ်င္လဲ သူတို ့မပါလွ်င္ပဲြမစည္မို ့
ေသခ်ာမွာျပီးသား။ အိမ္မွာ အစားလွဴလွ်င္အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ားကို ခ်ိဳင့္နွင့္ေ၀ျပီး လူၾကီးမင္း
ေလးမ်ားကိုေတာ့ အိမ္မွာအ၀ေၾကြးသည္။ သူတို ့ကဟန္မေဆာင္တတ္ ခ်စ္စရာေကာင္းသည္။

က်မေမာင္အငယ္ဆံုးေလး ဦးပဇင္း(၃)ရက္၀တ္ျပီးသၾကၤန္အၾကိဳ ေန ့ျပန္ထြက္လာျပီ။
ခြင့္မရတဲ့ ။ မင္းခေယာကၤ်ားကမ္းနားသစ္ပင္ဆိုသည့္ စကားပံုရွိသည္။ ကမ္းနားသစ္ပင္
ဆိုဘာျဖစ္လဲမသိ။ေရတိုက္စားလွ်င္ပါသလား? ေခြးရွဴရွဴပန္းတာခံရတာလား။
ထင္းစိုက္ခံရတာလား။

နိုင္ငံ၀န္ထမ္းမ်ားအားလံုးကမ္းနားကသစ္ပင္ေတြပင္။ သၾကၤန္ေအးေအးေန မရ။ အလုပ္ျပန္၀င္
ရသည္။ သကၤန္းစီးသည့္ photos မ်ား။ သကၤန္းစီးပံုမ်ား။သိမ္ဆင္းပံုး။သိမ္ဆြမ္းေလာင္ပံု။
ဆြမ္းခံၾကြပံုစသည္ ့ပံုအေျမာက္အမ်ား ကိုတ၀ၾကီးၾကည့္ရသျဖင့္ ေတာ္တာ္အားရပါသည္။

က်မငယ္ငယ္က အဖြားျဖစ္သူ ေဒၚသန္းၾကည္နွင့္ ဆပ္သြားေတာဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းသို ့
ဥပုဒ္ေန ့မ်ားတြင္ လိုက္ပါခဲ့ပါသည္။ က်မကအဖြားရဲ ့အပါးေတာ္ျမဲ။ အရိပ္အလြန္ေကာင္းေသာ
ေဇာင္းယားပင္။ကြမ္းသီးပင္၊အုန္းပင္စုစုတို ့နားတြင္ရွိေသာ "သိမ္" သည္ က်မစိတ္အ၀င္စားဆံုး

သရဲျမင္ပါက သိမ္၀င္ပုတီးနွင့္ပစ္ေပါက္လွ်င္ သရဲေျပးသည္ဟုၾကားဘူးျပီး အဖြားက
ဘု၇ားသိမ္ကိုမိန္းကေလးမ၀င္ရဘူးဆိုထား သျဖင့္ သိမ္ဆိုတာေတာ္ေတာ္ power ၾကီးတဲ ့
ျမင့္ျမတ္ေသာေနရာတစ္ခု ။လူ၀တ္မွ ဘုန္းၾကီး၀တ္ကူးေျပာင္းရာတြင္အေရးၾကီးသည့္
ေနရာတခု ဟုသိထားပါသည္။


ထံုးစံအတိုင္းဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွအျပန္တြင္ေမးခြန္းေတြတသီၾကီး ေမးမိပါသည္။ သိမ္အေၾကာင္း
သိမ္ထဲတြင္၊ဘုန္းၾကီးေတြ ဘာလုပ္ၾကသနည္း။ သိမ္ထဲတြင္ ဘာေတြရွိသနည္။ စသျဖင့္ေပါ့
အဖြားေျပာဖူးသမ်ွ၊က်မစာဖတ္ဖူးသမ်ွ ကို ယေန ့ေမာင္ေလးအားေမးၾကည့္ ရာ

ေဟ ့နင္တို ့သိမ္္ထဲ မွာ ကိုယ္ေတာ္ေတြက အေမာင္နာဂလို ့ေခၚျပီး လူသားစင္စစ္ျဖစ္ပါရဲ
လားလို ့ေမးလား yes ေၾကြးမွီကင္းမကင္း၊ အနာေရာဂါကင္းမကင္း၊ အုပ္ထိန္းသူ ခြင့္ျပဳ
မျပဳ စသည္တို ့ကိုေမးသလားဆိုေတာ့ ေမာင္ေလးက yes လို ့ေျပာသည္။

နည္းနည္းျပည့္ျပည့္စံုစံုေျပာျပပါလားေမးေတာ့ သူသံုးေနတဲ့ အင္တာနက္caffee က
computer မွာ myanmar font ကမရွိ။ ေနာက္မွ ဖုန္းဆက္ျပီးစပ္စုဦးမည္။ သူလဲ ယခုဆို
၃ဘြဲ ့ရျပီ။ သူရဲ ့ဦးပုဇင္းဘြဲ ့အမည္ ကရွင္ သုမဂၤလာတဲ ့။ က်မလဲ ေသာၾကာသမီးမိ ု့
မယ္သီလ၀တ္လွ်င္ ေနာက္တဘြဲ ့ထပ္ရမည္။

ေကာင္းေကာင္းကေတာ့ ဒီေက်ာင္းမွ ကိုရင္ထြက္ထားတာမၾကာေသး။ဒါ ့ေၾကာင့္ဦးငယ္တို ့
ဆရာတင္ရမည့္ ပံုမ်ိဳးphoto ထဲကသူ ့ပံုကိုၾကည့္ျပီး သူ ့ဦးၾကီးက ဒီေကာင့္ပံုက
ဆရာၾကီးလိုဘဲတဲ ့။ သူက ဦးငယ္ထက္ ၀ါေစာေတာ့ ဆရာၾကီးေပါ့၊၊

မနက္ျဖန္သၾကၤန္အက်ေန ့၊ ဒီမွာေတာ့ တေကာင္ထဲ ညဘက္ က်မ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ျပီး
သၾကၤန္အျပတ္က်ပစ္မည္။ သူငယ္ခ်င္းက စကၤာပူ၂၀၀၈ သၾကၤန္ link ပို ့ေပးသည္။
ခက္တာကဖြင့္မရ။ ေမာင္ေလးအၾကီးေကာင္က German အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္
ျမန္မာသီခ်င္းဆိုေနေသာlink ကုိပို ့ေပးသည္ (very impressive)


ေကာင္းေကာင္း တို ့ကေလးေတြဒီအခ်ိန္ေရေဆာ့လို ့ေမာျပီးအိပ္ေမာက်ေနေလာက္ျပီ။
မနက္ျဖန္ အျပတ္ကဲဖို ့အိပ္မက္မ်ားေတာင္မက္ေနၾကမလားမသိ။ သူ ့ဦးေလးအငယ္
ကေတာ့ဒီမနက္လူ၀တ္လဲ ။ ညဘက္ night duty ၀င္။ ေတာ္ေတာ္ဂြက်တဲ ့ဘ၀။
ငယ္ငယ္တုန္းကဆို သိပ္ေကာင္းသည္။ ေရေဆာ့ဖို ့နဲ ့မုန္ ့စားဖို ့ဘဲ သိသည္။
အျပစ္ကင္းစင္တဲ ့ကေလးဘ၀ သၾကၤန္ေရာက္တိုင္းအမွတ္ရေနမိသည္။

(12)လြတ္လပ္ဖို ့အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့မည္

၁၂ ရက္ ဧျပီ ၂၀၀၉

ဒီကေန့ လြတ္လပ္ေရးရဲ ့လမ္းစ သတင္းစကားၾကားရသည္။
၉နွစ္ေက်ာ္ ငရဲပန္းၾကီး ကိုပန္ထားရေသာက်မ မ်ားမၾကာမီတြင္ လြတ္လပ္ပါေတာ့မည္။
ဘ၀အသစ္ကိုစရမည္။ ေငြရွာရမည္။ ခ်စ္ေသာမိဘ ေမာင္နွမမ်ား၊
တူ၁ေယာက္၊သား၁ေယာက္နွင့္ က်မဘ၀ ရဲ ့က်န္ရွိေနေသာအခ်ိန္မ်ားကို ျဖတ္သန္းမည္။

အရင္တုန္းက မိဘ၊ ေမာင္နွမေတြအေပၚ တာ၀န္မေက်ခဲ ့သမွ်ကို အတိုးခ် ေပးဆပ္မည္။
အရင္လို မဆိုးေတာ့ပါ၊ မမိုက္ေတာ့ပါ။

ခ်စ္ေသာသူမ်ားႏွင့္ျပန္မဆံုခင္အခ်ိန္စပ္ၾကားတြင္ ကံေကာင္းခ်င္ပါသည္၊ မိသားစုကိုလည္း
နားလည္ေစခ်င္ပါသည္။ မိသားစုအၾကားတြင္ က်မအတြက္ ေနရာကေလးတခု အျမဲ ရွိေန
သည္ကို က်မ ေသခ်ာသိထားပါသည္။

အိမ္သားအားလံုး ႏွလံုးစိတ္၀မ္း ခ်မ္းေျမ ့ပါေစ။

(11)ျမိဳ ့မ(၂) တိုးခ်ဲ

အတိတ္ကို ျပန္သြားေသာ္

ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္တုန္းကက်မ ဘာ့ေၾကာင့္မွန္းမသိကိုယ့္ကိုကိုယ္အရမ္းမုန္းပါတယ္။

ကေလးဘ၀ကေန လူၾကီးဘ၀change တဲ့ အခိ်န္စပ္ကူးမတ္ကူးကာလမွာ

စိတ္ေတြဟာ ေတာင္ေရာက္လိုက္ေျမာက္ေရာက္ လိုက္နဲ ့။မိန္းကေလးပီပီသသ

ျဖစ္လာေတာ့မယ္ ကိုယ္ခႏၵာ အေျပာင္းအလဲကိုစိတ္ေမာစြာ ေစာင့္ေနရင္း

က်မေလမိန္းမျဖစ္ရမဲ့ဘ၀ကိုမုန္းတယ္။

စစ္အကၤီ် လက္ရွည္နဲ ့ရခိိုင္လံုျခည္ကိုမက္မက္ေမာေမာ ၀တ္ျပီးဆံပင္ကို စစ္သားk ေလာက္

တိုတိုထားျပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လွည့္စားမိခဲ့ဖူးတယ္။ စိတ္မ၀င္စားတဲ့ က်က္စာ

သမိုင္း ကိုက်က္ရင္း ဘာေတြမွန္းမသိတဲ့ ခုနွစ္ေတြ ဘယ္လို မွစိတ္၀င္စားစရာ မေကာင္းတဲ့

လူနာမည္ေတြ ကို ညဥ့္နက္တဲ့အထိ က်က္ရင္ နိုးတ၀က္ အိပ္တ၀က္ နဲ ့အေမကအိပ္ေတာ့

ေျပာတဲ့ အခ်ိန္ မွာ ဟစ္တလာသည္၊မူဆီလီနီသည္၊ေဘဘီလံုးနီးယမ္းနိုင္ငံသည္

စတာေတြကိုေယာင္ျပီးထေအာင္ခဲ့ဖူးတယ္။

၁၀တန္းေအာင္ျပီးျပီးခ်င္းက်မတို ့ေနတဲ့ လူေနရပ္ကြက္ ကို မတရားသူေတြက အမိန္ ့နဲ့

ေျပာင္းခိုင္းလို ့ အိမ္ေျခ ၆၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ဟာ ၁ပတ္အတြင္းတအိမ္ ကားတစီးတိုက္

နဲ ့ေျပာင္းခဲ ့၇တယ္။ မတရားသူေတြကို အရမ္းကိုစိတ္နာခဲ့တယ္။

ေနပူပူကြင္းေခါင္ေခါင္မွာ ဖ်က္ျပီးသားအိမ္အဟာင္းက သစ္ေတြထဲက သံေတြကို

တူရြင္းနဲ ့နွဳတ္ျပီး အေလအလြင့္မရွိေအာင္ နွဳတ္၊ သစ္တိုသစ္စေတြကို

အေလအလြင့္မရွိေအာင္ ကူသိမ္း၊ ေနက်ဲက်ဲပူေနတဲ့အခ်ိန္ သူတို ့ခ်ေပးတဲ့

လယ္ကြင္းထဲက ကြက္သစ္ ေသာက္ေရသံုးေရခတ္စရာဆိုလို ့

အိမ္ ၆၀ေလာက္မွာမွ တစ္တြင္းထဲ တူးေပးထားတဲ့ လက္နွိပ္တံုကင္မွာလဲ

ေရထမ္းခဲ့၇တယ္။ ကြ်ဲမျဖစ္ရံုတမယ္ေပါ့။ ဘ၀ေတြမ်ားခက္ခဲလိုက္တာ။

တခါတေလ ေလာ္စပီကာနဲ ့ေၾကာ္ျငာတဲ ့ (မီးသတိျပဳ ေၾကာ္ျငာ၊ ရံုတင္ရုပ္ရွင္ေၾကာ္ျငာ)

ေတြမွာက်မတို ့ရဲ ့ရပ္ကြက္ကို ျမိဳ ့မ(၂) တိုးခ်ဲ လို ့ေခၚသည္။ ၾကားရတာက

ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္၊ ေျပာင္းလာသူေတြထဲ မွာ ၀န္ထမ္းေဟာင္းမ်ား၊စစ္မွဳထမ္းေဟာင္းမ်ား

အျပင္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား အေျမာက္အမ်ားသည္။ တိုးခ်ဲ ့တို ့ကြက္သစ္တို ့လို ့

ကိုယ္စားျပဳ တာသိပ္မၾကိဳက္ခ်င္ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ။

ကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္တဲ့ က်မတို ့ရဲ ့ခဲအိုေက်းဇူးေၾကာင့္

လက္ႏွိပ္ေရတံုကင္ေလးတခု အိမ္၀င္းထဲ ေရာက္လာျပီးေနာက္ အပင္စိုက္တဲ့

အလုပ္က်မစလုပ္ပါေတာ့တယ္။

လယ္ေျမဟာ အင္မတန္ မာက်စ္ျပီးေစးလြန္းေတာ့ လို ့ေတာ္ရံုအပင္ေတြဟာ

အျမစ္မေဖါက္နိုင္ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးစိုက္သမွ်ပ်ိဳးပင္ေလးေတြေသေသသြားေတာ့

က်မအၾကံတခုရလာပါတယ္။ ေစ်းနားက အိုးတိုက္ဖြဲ ျပာေရာင္းတဲ့

စပါးၾကိတ္စက္ ကေန အိုးတိုက္ဖြဲျပာေတြအိတ္လိုက္သြားသယ္ျပီး။

အဲဒီအိုးတိုက္ဖြဲျပာရယ္။ သဲေျမ၊ (အေ၀းၾကီးကေနသြားသယ္၇သည္)

ေနာက္ျပီး ပင္လယ္ကဗြီးလမ္းထဲက ႏြားေခ်းေျခာက္ေတြ ကိုေကာက္ျပီး

အားလံုးသမေအာင္ေရာေမြျပီးမွ စိုက္လို ရခဲ့ပါတယ္။

ေနအျပင္းဆံုးနဲ ့အပင္မရွိတဲ့ လယ္ကြင္းထဲမွာ အရိပ္ရဖို ့အဓိကမို ့ပထမဆံုးက်မ

ကိကၠိဳပင္ကိုအရင္စိုက္ပါတယ္သူကအၾကီးျမန္ျပီး အျမန္အရိပ္၇တာမို ့ပါ။

အဲဒီေနာက္ ေရႊေမွာ္တင္ဘုရားဂံုးဆင္း နဲ ့ေရကန္အနားမွာ ေပါက္ေနတဲ ့

သရက္ပင္ေပါက္ကေလး ေတြကိုေကာက္ျပီးေတာ့ စိုက္ပါတယ္။

တေန ့တေန ့ဒီအပင္ေလးေတြကို ျပဳ စုရတာ

အ၇မ္းကို စိတ္ခ်မ္းသာ ဖို ့ေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္စားပင္အျဖစ္

ပဲေဇာင္းကားပင္ေလးေတြစိုက္ပါတယ္ေနာက္ၾကက္သြန္မိတ္နဲ ့ကန္စြန္း၇ြက္ ေပါ့

ပဲေဇာင္းကားပင္ေတြ အႏြယ္တက္လာေတာ့ ေရခ်ိဳးတဲ့ေနရာနားေလးအရိပ္ရပါတယ္။

အပင္ထူးထူးဆန္းဆန္းမ်ိဳး ရမယ္ဆိုတိုင္းသူမ်ားအိမ္အထိ လိုက္ခဲ ့ပါတယ္။

က်မရဲ ့အေမနဲ ့အဖြားကေတာ့ ဘုရားပန္းပင္ေတြပိုစိုက္ပါတယ္။ ေဇာ္စိမ္း၊ေဇာ္က်ား၊

နဂါးစက္ပင္၊မီးကြင္းဂမံုးပင္၊ ေရႊလာေငြလာပင္ စတာေတြေပါ့။

က်မတို ့အိမ္၇ဲ ့ေရခ်ိဳးတဲ့ ေနရာဟာအိမ္အျပင္အိမ္ေရွ ့ေထာင့္ ကေရတံုကင္နားမွာပါ

ေက်ာက္စည္ခပ္ၾကီးၾကီး တခုခ်ထားျပီး အဲဒီမွာေရခ်ိဳးအဲဒီမွာအ၀တ္ေလွ်ာ္ေပါ့

အဲဒီေတာ့ ေ၇တံုကင္နားကိုအရိပ္ရဖို ့ပုဏားရိပ္ပင္ေတြ စြယ္ေတာ္ပင္ေတြ

ကိုစိုက္ပါတယ္။ စြယ္ေတာ္ပင္ေတြအပြင့္ပြင့္တာအရမ္းကိုလွပါတယ္။

အပင္ေတြကိုေရေလာင္းရတဲ့အရသာဟာလဲ။ ေ၇ဆာေနတဲ့ သက္ၾကီးရြယ္အိုနဲ ့

ကေလးေတြကိုေရခတ္တိုက္ ရသလိုမ်ိဳးခံစားရလို ့မနက္မိုးလင္တာနဲ ့က်မရဲ

သဲဂႏၵာရ ပ်ိဳးခင္းေလးမွာ အခ်ိန္မ်ားမ်ားကုန္ျဖစ္ပါတယ္။

လသာတဲ ့တညတေလ အိမ္ေရွ ့လမ္းနားကေဆာက္လုပ္ဆဲ

အိမ္အသစ္က လူငယ္တခ်ိဳ ့ guitor တီးသီခ်င္းဆိုတာနားေထာင္လို ့ေတာ္ေတာ္

ေကာင္းပါတယ္။

သရက္ပင္ေတြ အဖူးဖူးတဲ့နွစ္မွာ အိမ္နဲ ့စခြဲ ရေတာ့တာပါဘဲ။

ေလယာဥ္စီးရတဲ ့နယ္ျခားေဒသမွာ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး အဖြဲ ့တခုမွာ အလုပ္ရလို ့ပါ။

အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အိမ္ကိုဖုန္းဆက္တိုင္း အပင္ေတြကို ေရေလာင္းရဲ ့လား။

အပင္ေတြကအသီးသီးရဲ ့လား စသည့္ျဖင့္ ေပါ ့။ သက္မဲ ့ အပင္ေတြအေပၚထားမိတဲ ့

သံေယာဇဥ္ ဆိုတာလဲ လူေတြကိုထားမိတာနဲ ့က်မအတြက္ သိပ္မကြာပါဘူး။

မတရားသူေတြ တအိမ္တပင္ မစိုက္မေနရစိုက္ခိုင္းတဲ ့အိမ္ေရွ ့

လမ္းေဘးက ခေရပင္လဲ အပြင့္ေတြ ဘာေတြပြင့္လို ့ကေလးေတြလာလာေကာက္

ၾကသည္တဲ့။

ခုေတာ့ သရက္ပင္ေတြလဲ အေတာ္ၾကီးျပီ၊ အရင္တုန္းက ရပ္ကြက္သစ္

ေလးဟာလဲ ေဟာင္းသြားျပီ။ စကားမၾကာမၾကာထိုင္ေျပာဘူးတဲ ့သူငယ္ခ်င္း

မသက္လဲ ႏွလံုးေရာဂါနဲ ့ဆံုးသြားျပီ၊ အတူအလုပ္လုပ္ဖူးတဲ ့က်မသူငယ္ခ်င္း လဲ

ရာသက္ပန္မယ္သီလရွင္၀တ္သြားတာနွစ္ေတြအေတာ္ၾကာသြားျပီ။ ကံၾကမၼာတရားအေျပာင္းအလဲေတြကလဲမ်ားသည္။ က်မထဲငယ္တဲ ့သူေတြ၊

စာသင္ေပးခဲ ့ဖူးသူေတြလဲ အိမ္ေထာင္ေတြက်၊ အလုပ္အကိုင္ေတြနဲ ့။

ပညာတတ္ေတြလဲ အမ်ားၾကီး ဒီရပ္ကြက္ကေလးမွာ လူလားေျမာက္ခဲ ၾကသည္။

ေအာ္ ဒီႏွစ္သၾကၤန္ေတာင္ေရာက္ေတာ့မည္။

ရပ္ကြက္ေလးလဲေဟာင္းသြားျပီ။

အပင္ေတြလဲ အိုသြားျပီ။

လကေတာ့သာျမဲ ။ သၾကၤန္ကေတာ့ နွစ္တိုင္းက်ျမဲ ။

(10)Brandy, Elderly & Cat wee wee

အခ်မ္းေျပ ၊ ဒီေဒသက သက္ၾကီးရြယ္အို ေတြနဲ ့ေၾကာင္ခ်ီး

အခ်မ္းေျပဘာလုပ္လဲ။ အရမ္းအထင္မၾကီးပါနဲ ့။ ေခတ္မီသူမ်ားလို အရက္ခြက္္ေလး ဟန္ပါပါ ေသာက္ ျပီး ၇င္ စီးကရက္ကေလးထုတ္ဖြာ တတ္တဲ ့ life style မ်ိဳးက်မမွာမရွိပါ။ ခ်မ္းရင္အခ်မ္းသက္သာေအာင္ ဘယ္လို ၀တ္သလဲ။ဘာေတြလုပ္သလဲ။ဆို တာကို through my experience အရ

လူ ့ကိုယ္ခႏၵာ မွာ အပူဒတ္ အျမန္ကုန္လြယ္တဲ့ေနရာမ်ားကေတာ့ ၊ နားရြက္၊ ႏွာေခါင္း၊ လက္ဖ်ား၊နဲ ့ေျခဖ်ား တို ့ဘဲျဖစ္ပါတယ္၊ တခါတေလ ဆံပင္ေတြၾကားကလဲ တအားခ်မ္းတတ္တယ္။ က်မေတာ့သူမ်ားနဲ မတု တူေအာင္ ေခါင္းေတြက်ဥ္ျပီး ခ်မ္းတတ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေဆာင္းရာသီတိုင္း ေခါင္းစြပ္ပါတဲ ့အေႏြးထည္ ထူထူကို၀တ္ပါတယ္။


လက္ေခ်ာင္းေဖၚျပီး၀တ္လို ့ရတဲ့ globe လဲ၀တ္ပါတယ္ ။ trouser ရဲ့ ေအာက္က legging ကိုလဲ၀တ္ပါတယ္။ ေျခစြပ္ထူလဲ ၀တ္ပါတယ္ ။ တကယ္ခ်မ္းရင္ေတာ့ အသက္ရွဴတာကိုပါ နည္းနည္းေမွးျပီးရွဴ ပါတယ္။ တခါတခါ (အ၇မ္းေအးတဲ ့ေလဟာ အဆုတ္ထဲကို ဒါးသြားနဲ ့ ေမြသလို ခံစားရလို ့) အိမ္မွာေနရင္ radiator ေလးနားမွာကပ္ျပီး အပူေငြ ့ ခံရပါတယ္။ ေရေႏြးခ်မ္းေလးတည္ေသာက္ရင္းေပါ ့ ။ အဲဒီထက္ ပိုခ်မ္းလာရင္ေတာ့ အိပ္ရာေပၚတက္ ေစာင္ကိုလည္ပင္းအထိခ်ံဳ လက္နွစ္ေခ်ာင္းကို ဂ်ိဳင္းေအာက္မွာဖြက္ ဒူးေကြးျပီး အိပ္ေတာ့တာပါဘဲ ။



အပူခ်ိန္ minus degree ရွိတဲ ့ကေနဒါလို နိုင္ငံမ်ိဳးမွာဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ကို ဒုကၡေရာက္မယ္။ ဒီမွာေတာ့ တခ်ိဳ ့သက္ၾကီးရြယ္အို တခ်ိဳ ့ အေအးဒဏ္ ေၾကာင့္ ေသၾကတယ္။ radiator (အမ်ားအေခၚ heater) အတြက္ bill ခမတတ္နိုင္လို ့အခ်မ္းခံရင္း ေသသြားၾကတဲ ့ဒီနိုင္ငံက အဖိုးအဖြားအိုေတြလဲ ရွိတယ္။ တခ်ိဳ ့အဖိုးအဖြားေတြက Christmas နားေရာက္တဲ့အထိ ေမွ်ာ္လင့္တၾကီးေစာင့္ၾကတယ္။ သားသမီးေတြ ကလူအိုရံုကို Christmas time မွာလာေတြၾကတယ္။ တခ်ိဳ ့သားသမီးေတြက မိဘေတြကို အျပင္ေခၚထုတ္ျပီး ေန ့လည္စာလိုက္ေကြ်းၾကတယ္။
ဒီမွာ အသက္ၾကီးလာရင္ သားသမီးေတြက မိဘေတြကို nursing home ေတြ၊ residential care home ေတြကိုပို ့ၾကတယ္။ Nursing Home ကိုမသြားခ်င္ၾကတဲ ့သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြက သူတို ့ ကိုယ္ သူတို ့ က်န္းမာေအာင္ ဂရုစိုက္ေနၾကတယ္။ အျပင္ေတြဘာေတြထြက္ရင္လဲ ျပင္ျပင္ဆင္္ဆင္ကေလးနဲ ့ငါတို ့ဇယာကိုအံတုနိုင္ေသးတယ္ဆိုတဲ့ပံုစံနဲ့ တတ္နိုင္သေရြ ့ေနၾကတယ္။
အၾကင္နာတရားနည္းတဲ့ care assistant တခ်ိဳ ့ကအဖိုးအဖြားေတြကို ေကာင္းေကာင္းမဆက္ဆံၾကဘူး။ သူငယ္ခ်င္းရဲ ့အိမ္က care assistant အလုပ္လုပ္တဲ ့အမ်ိဳးသမီးဆုိရင္ အသိဥာဏ္ သိပ္မေကာင္းေတာ့တဲ့ အဖိုးအဖြားေတြကို ရိုက္တယ္။ အစားကို ခြံေကြ်းလို ့မွ ပါးစပ္မဟရင္ အကုန္သိမ္းျပစ္တာဘဲ။ သူ ့ကိုမုန္းလြန္းလို ့က်မ နာမည္ေပးထားတယ္ ေၾကာင္ခ်ီးလို ့ ။ Nursing Home မွာ long day ဆင္းတဲ ့အျပင္ weekend မွာတျခား home မွာလုပ္ဖို ့energy ေခြ်တာတဲ့အေနတဲ့ အားတိုင္း က်ံဳးအိပ္တာဘဲ။ တေန ့ကို ၁၄နာရီ အလုပ္လုပ္တယ္။ အလုပ္က်ိဳးစားတာ ေကာင္းေပမဲ့ က်မသူငယ္ခ်င္းကိုလဲ သိပ္နိုင္တာအရမ္းမုန္းဖို ့ေကာင္းတာဘဲ။ သူငယ္ခ်င္းနဲ ့ သူတခန္းထဲ ေနတုန္းက ဆို သူက selfish ျဖစ္ျပီး bully လုပ္လြန္းလို ့သူငယ္ခ်င္းမွာ လနဲ ့ခ်ီျပီးဖ်ား တယ္။ ဖိုးဖြားေတြ အေၾကာင္းေျပာရင္း ဘယ္လို လုပ္ျပီး ေၾကာင္ခ်ီးအေၾကာင္း ေရာက္သြားသလဲ မသိေတာ့ဘူး။
ေတာ္ေသးျပီ

(9)သားၾကီးလာရင္ " မုန္ ့လက္ေဆာင္း "

က်မတို ့ညီအမေတြ ကေလးထိန္းၾကသည္။ ေမာင္ေလး ၂ေယာက္ကိုထိန္းသည္

တူေလးနဲ့ ေကာင္းငယ္ေလး ကိုလဲအလုအယက္ ထိန္း ၾကသည္။ ကေလးေတြ စကားတတ္ကာစအရမ္းကိုခ်စ္ဖို ့ေကာင္းသည္။ ကေလးေတြကို လူၾကီးမိဘေတြက ၾကီးလာရင္ဘာလုပ္မလဲ လို ့ေမးတတ္ၾကသည္။ မိဘမ်ားၾကားခ်င္သည္ အေျဖက ဘ၀အာမခံခ်က္ရွိသည္ ့ပညာတတ္အလုပ္မ်ားျဖစ္သည့္ ဆရာ၀န္ၾကီးလုပ္မယ္၊ အင္ဂ်င္နီယာၾကီးလုပ္ မယ္၊ ေက်ာင္းဆရာလုပ္မယ္၊ စသည့္ အေျဖမ်ား။

က်မ ေမာင္အငယ္ဆံုးေလးလား၊ က်မတူေလးလား မသိပါ။ လူၾကီးမ်ားက သားၾကီးလာရင္

အေမတို ့ကိုဘာလုပ္ေကြ်းမတုန္း ဟုေမးရာ expected answer မွာ တျခား သူေျဖလိုက္သည္မွာ ကား

"မုန္ ့လက္ေဆာင္း" တဲ့ ဒါလဲမွန္သည္ သူအၾကိဳက္က မုန္ ့လက္ေဆာင္းကို။

give me a smile -----

(8)အလြမ္းေျပဓါတ္ပံုေတြ

ဒီေန ့ 8th April ့ေမာင္ေလးအငယ္ဆံုးဆီက gmail နဲ ့ဓါတ္ပံု attachment file ေတြရတယ္။
ေမာင္ေလး မနက္ျဖန္ ဘုန္းၾကီး၀တ္မယ္တဲ ့ေက်းဇူးရွင္ေအာင္ေျမရတနာ ဆရာေတာ္ ရဲ့ ေက်ာင္း မွာ ေကာင္းေကာင္းလဲ အဲဒီေက်ာင္းမွာကိုရင္၀တ္တာ ၂ၾကိမ္ရွိျပီ။

ေမာင္ေလးနဲ ့သူရဲ့သူငယ္ခ်င္း တို ့မနက္ျဖန္မွာ၀တ္ၾကမယ္တဲ ့။ က်မအရမ္းအားက်တယ္။ က်မလဲ အိမ္ျပန္ေရာက္၇င္ မယ္သီလ၀တ္ျဖစ္ေအာင္က်ိဳးစားဦးမယ္။ တသက္မွာ တခါေလာက္ သာသနာ အလုပ္လုပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္။ ဓါတ္ပံုေတြကို က်မဒီေန ့ organize လုပ္ျပီး ကြ်န္ပ်ဴတာထဲမွာ
ထည့္ ထားတယ္။ တေန ့ေန ့မွာ family album ေလးကို အိမ္ကို ပို ့ေပးမလို ့။

ခက္တာကဒီ laptop မွာ bluetooth device မပါဘူး။ အရင္က်မသံုးတဲ ့samsoung notebook ေလးမွာ ပါတယ္။ ဖုန္းထဲကပံုေတြကို ဒီကြန္ပ်ဴတာထဲထည့္ဖို ့နည္းလည္းရွာရဦးမယ္။ cable ကလဲ london ကသူငယ္ခ်င္းဆီမွာ။ ဒီႏွစ္သၾကၤန္မွာလဲ အိမ္ကိုသတိရရင္ဘဲေပါ့။ အရင္နွစ္ေတြတုန္းက အလုပ္ထဲမွာဆိုေတာ့ သၾကၤန္က်မွန္းမသိသာဘူး။ အေပါင္းအသင္းလဲ ၅ေယာက္ ၆ေယာက္
ေလာက္ဘဲရွိတယ္။ အဲဒါေတာင္ ၂ ေယာက္ေလာက္ဘဲ သူငယ္ခ်င္းေပါင္းေပါင္းတာ။ အရမ္းကိုအထီးက်န္ပါတယ္ အဲ မွားလို ့အမက်န္ပါတယ္။

ေမာင္ေလးကို သကၤန္းေတာင္းနဲ ့တ၇ားနာ tape နဲ ့ဖမ္းလို ့၇၇င္ ဖမ္းယူျပီး ပို ့ေပးဖို ့ေျပာထားတယ္။ he willtry the best တဲ ့။ ရပ္ကြက္ထဲက ကေလးေတြကို လဲဖိတ္ဖို ့မေမ့၇န္ ေျပာထားသည္။


ေတာ္ေသးျပီ။ နားပါဦးမည္။
ယခု ည ၁နာရီ ၂၆မိနစ္။ အေမ့အိမ္တြင္ မနက္ ၇နာရီေလာက္ရွိမည္။ ဆြမ္းခ်က္ဆြမ္းကပ္နွင့္အားလံုးအလုပ္ရွဳပ္ေနေတာ့မည္။ လြမ္းပါသည္။

(7)7th April (I had bad day)

မနက္အေစာၾကီးထျပီးကားဂိတ္ကိုလမ္းေလွ်ာက္သြားတယ္။ အလင္းေရာင္ရွင္းရွင္းမျမင္ရတဲ ့မွဳန္ျပျပဓါတ္တိုင္ေတြရဲ ့အားကိုးနဲ ့ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။ လမ္းတေလ်ွာက္ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္၊တရားဂုဏ္ေတာ္နဲ ့သံဃၤာဂုဏ္ေတာ္တို ့ကိုရြတ္လာခဲ့တယ္ ။ ကားမွတ္တိုင္ေရာက္လုနီး။မိနစ္ ၂၀ေလာက္လမ္းေလွ်ာက္အျပီးမွာ ေခြး၃ေကာင္ေက်ာင္းတဲ့ လူ ကိုေတြ ့မွ အေၾကာက္ေျပသြားတယ္ ။

ရဲစခန္းေရွ ့ကမွတ္တိုင္မွာ ဘစ္စကားေစာင့္ရတယ္ ကိုယ့္ျမိဳ ့ေပၚကိုသြားတဲ့ဘစ္ကားကအေစာၾကီးမထြက္လို ့တျခားျမိဳ ့သြားတဲ့ဘစ္ကို ေစာင့္ ရင္း ရဲစခန္းမ်က္နွာစာတယ္လီဖုန္းနဲ ့ကပ္ထားတဲ့စာ က

"When this police station is closed you should make all enquires using the telephone below. Please lift the handset, press the button and wait for a response."

တဲ့။ ရဲစခန္းကိုၾကည့္ေတာ့ မီးေတြကလင္းထိန္လို ့။ ကားကို မိနစ္ အနည္းငယ္ေစာင့္ျပီး ေနာက္တျမိဳ ့မွာ ရထားခ်ိန္းတယ္ အဲဒီေနာက္ ျမိဳ ့ၾကီးကို ေ၇ာက္ေတာ့ မနက္ ၇နာရီ ၄၅မိနစ္၊ ေျမပံုအားကိုးနဲ ့သြား၇မဲ ့ရံုးကိုရွာတယ္။ လမ္းတို ေလးေတြကမ်ားေတာ့ မ်က္ေစ့ လည္ျပီး မေတြ ့နိုင္ဘူး။ ျဖတ္သြားျဖတ္လာလူေတြရယ္။ သတင္းစာအလကား လိုက္ေပးေနတဲ ့အဖိုးၾကီးရယ္။ vitaminေဖ်ာ္ရည္ အလကားေပးေနတဲ ့ေၾကာ္ၿငာကားရယ္ကိုေမးတယ္။ လူေတြက လုပ္လက္စအလုပ္ေတြကိုရပ္ျပီး ေသေသခ်ာခ်ာ findout လုပ္ေပးၾကေပမဲ့ က်မသြားမဲ ့ရံုးကိုသူ တို ့ေသခ်ာမညြန္တတ္ၾကဘူး။

လမ္းေတြမွားျပီးေနာက္ မွာ Indian နဲ ့တူတဲ ့ရံုးသမားျဖစ္ဟန္တူတဲ ့လူတေယာက္ကို ေမးမိတယ္။ အဲဒီလူက သူသြားမဲ ့လမ္းနဲ ့တေက်ာထဲဘဲဆိုျပီး က်မကိုလမ္းညႊန္ေပးတယ္။ က်မကလမ္းေပ်ာက္ေနတာ မိနစ္ ၃၀ ရွိသြားျပီ လို ့ေျပာေတာ့ အံၾသျပီး ဒီမွာကဒီလိုဘဲ ေနာက္ဆိုမမွားေတာ့ပါဘူးတဲ့။ က်မေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ့ကိုဆုေတာင္းေပးဦးတဲ ့။ ဘာမွန္းေတာ့က်မ မသိေတာ့ have a nice day လို ့ေျပာခဲ့တယ္။

ရံုးေအာက္ေရာက္ေတာ့အမည္စရင္းသြင္းျပီးရံုးေရွ ့မွာေစာင့္ တယ္ရံုးက ၉နာရီဖြင့္၇မယ္ဆို ေပမဲ ့လူအရိပ္အေရာင္ကို ၉နာရီခြဲ အထိမျမင္ရဘူး။ ရာသီဥတုက အရမ္းေအးေတာ့ေခါင္းေတြကိုက္လာတယ္။ ၀တ္ထားတဲ့ allstar ဖိနပ္ပါးထဲကက်မရဲ ့ေျခေခ်ာင္းေတြ က်ဥ္ျပီး ပူးကပ္ေနလို ့ေျခေထာက္ကိုခဏခဏ shake လုပ္ေနမိတယ္။

၉နာရီ၄၀ေလာက္မွာ ရံုးက ဒရ၀မ္ပံုစံုလိုလို ။ officer လိုလို ပါကစ္စတန္လို လူက အလကားေန၇င္းအားလံုးကို ေဟာက္ေနတာနဲ ့ငို ခ်င္ရက္လက္တို ့ျဖစ္ေနတယ္ ။ queue ျပန္လုပ္ဖို ့သူကေျပာေတာ့ က်မမုန္းတဲ့ နိုင္ငံက လူ (ေယာက္က်ား)မ်ားဟာ က်မတို ့မိန္းခေလးေတြကို တြန္းတိုက္ျပီး ေရွ ့ေ၇ာက္ေအာင္တန္းစီ ၾကတယ္။ အရင္နာမည္စရင္းေရးတုန္းက က်မ က နံပါတ္ ၆ အခုက်ေတာ့ နံပါတ္ ၃၀ေက်ာ္ ေနာက္ဆံုးမွာ။ က်မနဲ ့အတူ မိန္းခေလးေတြအကုန္လံုး ေနာက္ဆံုးမွာ အဲဒီရံုးက တေန ့ကိုမွ လူနည္းနည္းဘဲေတြတာ။ က်မလက္ေလွ်ာ့ျပီး ျမိဳ ့ထဲဘက္ကို ထြက္လာခဲ့တယ္ ။ လမ္းမွာ မ်က္ရည္၀ဲတယ္။ ငါ ့အနွဲ ေနာ္ အဆင္မေျပခ်င္ေတာ့မ်ားဆို ျပီ။

ေနာက္ထပ္ကားတဆင့္စီးျပီး လက္မွတ္ထုိး၇မဲ ့ရံုးကို ေရာက္တယ္။ က်မရဲ ့သတ္မွတ္ခ်ိန္ က ေန ့လည္ ၁နာ၇ီမွ က်မေ၇ာက္တာက ၁၁နာရီေလာက္မွာ အဲဒီမွာလဲ ဒရ၀မ္မ က က်မကိုစိမ္းစိမ္းၾကည့္ျပီး နင္၀င္လို ့မရဘူးေျပာတယ္။ အဲဒီရံုးကေနထြက္ျပီးကားဂိတ္ကို လမ္းေလ်ွာက္ရင္က်မ မ်က္ရည္ေတြ ထိန္းမရေအာင္ က်လာတယ္။ အဲဒါနဲ ့သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကိုဖုန္းဆက္ေျပာေတာ့ ။ သူငယ္ခ်င္းက ကားပတ္စီးေန ငိုတာကိုရပ္။ ျမိဳ ့ထဲကၾကာၾကာထိုင္လို ့ရမဲ့ first food ဆိုင္ သို ့မဟုတ္ coffee ဆိုင္မွာထိုင္ျပီးအခ်ိန္ျဖဳန္းဖို ့အၾကံေပးတယ္။ က်မေလ ဘာ့ေၾကာင့္အဲဒီေလာက္ ၀မ္းနည္းမွန္းမသိဘူး။

အိမ္ကိုျပန္ေ၇ာက္ေတာ့ ညေန ၅နာ၇ီခြဲျပီ။ ရင္ထဲမွာ အရမ္းကိုနာျပီးေမာတယ္။ က်မေလ အသက္အရြယ္နဲ ့ညီတဲ့ ရင့္က်က္မွဳ ေတြ ။ ခံနိုင္ရည္ေတြရွိခ်င္တယ္။ ဒါေတြ အားလံုး က ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ built လုပ္ရမွာနားလည္ထားေပမဲ ့က်မခုထိ အားငယ္တတ္တုန္းဘဲ။

(6)၄၊၄၊၂၀၀၉ ဒိုင္ယာယီ

မေန ့တုန္းက ေမာင္ေလးအငယ္ဆံုး online ေပၚလာလို ့chat ျဖစ္တယ္။ စာေမးပြဲေတြေၾကာင့္ မ်က္ေစ့အားနည္းေနတယ္တဲ ့။ သူစာေမးပြဲေအာင္တယ္တဲ ့။ က်မေမာင္ေလးအတြက္ အရမ္း၀မ္းသာတယ္။ တတိယအမက မ်က္မွန္လုပ္၇င္ ဂိုင္းေကာင္းေကာင္းေလးလုပ္လို ့မွာလို ့သူ ့ကိုေျပာေပး၇တယ္။ တတိယအမ က yahoo ဘဲသံုးတာ သူ ့အလုပ္က yahoo ဘဲဖြင့္ထားေတာ့ ၇န္ကုန္နဲ ့chat မ၇ဘူး။ ဒုတိယအမ ကက်မရဲ ့googlemail မွာ voice msg ေပးထားတယ္ သူဒီေန ့ ၄။၄။၂၀၀၉ မွာ online တက္မယ္တဲ့။ မေန ့တုန္းက ေတာ္ေတာ္ ကို အလုပ္မ်ားတယ္။ အိမ္သန္ ့၇ွင္းေ၇းနဲ ့ အခ်က္အျပဳတ္ ကူလုပ္ရလို ့။ အတူေနတဲ ့ အမဲမေလး ဂ်ဴနီယာရဲ ့အမ်ိဳးေတြ ေလဆိပ္မသြားခင္တညလာတည္းမွာမို ့လို ့။ က်မကဧည့္သည္ေတြအတြက္ ထမင္းခ်က္တယ္။ ဟင္းကေတာ့မွ်စ္နဲ ့ ပဲကတၱီပါျပဳတ္ေက်ာ္တယ္။ ဂ်ဴနီယာကေတာ့ ၾကက္ကင္တယ္၊ အမဲသားနွပ္တယ္။

ဧည့္သည္ေတြကေတာ့ သူ ့ေယာင္းမနဲ ့ကေလး၃ေယာက္။ ကေလးေတြကအရမ္းကဲတယ္။ အၾကီးဆံုးကေလး က ေကာင္းေကာင္းထက္ ၈လၾကီးတယ္။ သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀ မွာေမြးတဲ ့ကေလးေပါ ့။သူ ့ရဲ၇ာသီခြင္ က တရုပ္လို နဂါးနွစ္လို ့ေျပာေတာ့သူေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ ဒုတိယက မိန္းခေလး အသက္ က ၆နွစ္။ ၆နွစ္လို ့သာေျပာတာ ေတာ္ေတာ္ထြားၾကိဳင္းတယ္ ၉နွစ္သား သူမရဲ ့အကိုနဲ ့တရြယ္ထဲဘဲ။ သူမ ကအခုကတည္းက အစားေလွ်ာ့စားတာ ။ ကယ္လိုရီေကာင့္ လုပ္တာေတြရွိေနျပီ။ က်မတို ့ဆို အဲဒီအရြယ္မိဘေပးတာစားတာဘဲ။

အငယ္ဆံုးကေလးက မိန္းကေလး (လမေစ့ဘဲေမြးထားတဲ့ကေလးတဲ့) လမေစ့လို ့သာေတာ္ေသးတယ္။ ေဆာ့လိုက္တာေမ်ာက္ကို ၇ွံုးေ၇ာအသက္က ၁နွစ္နဲ ့၃လ စကားေတာ့မေျပာတတ္ေသးဘူး။ အမွိုက္ထုတ္ ေတြကိုဖြင့္ဖြင့္ ျပီးေတြ ့သမွ်ပါးစပ္ထဲ ထည့္တတ္လို ့မေနနိုင္တဲ ့က်မလိုက္ဆြဲ၇တယ္။ အမွိဳက္ထုတ္ေတြထဲမွာ ဖြင့္ ျပီးသားစည္သြတ္ဘူးခြံေတြပါလို ့ကေလးလက္ရွမွာစိုးလို ့။ ဒါေတာင္မွၾကမ္းျပင္မွာခလုတ္တိုက္လဲတာ နွဳတ္ခမ္းေပါက္သြားေသးတယ္။ သူ ့အေမနဲ ့သူ ့အေဒၚက တခါမွလိုက္ဆြဲတာမေတြ ့ဘူး။

မနက္အေစာၾကီး 2:30 am မန္ခ်က္စတာေလဆိပ္ကို ကားနဲ ့ထြက္သြားၾကတယ္။ က်မကေတာ့ က်မအမ chatting ၀င္မဲ ့အခ်ိန္ကိုေစာင့္ရင္းေမွးတခ်က္ အိပ္တခ်က္နဲ ့ေပါ ့။ ရန္ကုန္အင္တာနက္ connection ကေတာ္ေတာ္ကို ့ေနွးတာ။မမၾကီးနဲ ့ဒုတိယ အမနဲ ့ chatting ခနတက္ျပီး vzo ထဲ ၀င္မရလို ့အမေတြ အိမ္ျပန္ဖို ့ ဖုန္းလွန္းဆက္လိုက္တယ္။ ေကာင္းေကာင္းနဲ ့စကားခနေလးေျပာျဖစ္တယ္။ အမေတြ ျပန္သြားျပီးတဲ့အထိ အမရဲ ့Account ကမီးလင္းေနတုန္းဘဲ ။ အဲဒါနဲ ့က်မကေမာင္ေလးကိုလွန္း ဖုန္းဆက္ လိုက္တာ။ ဟို ဘက္က အမည္မသိသူကက်မ အမရဲ ့account ကို ၀င္သံုးေနတာကို ေမာင္ေလးကို Who are you? တဲ ့ ။ ျပီးေတာ့ don't call me now တဲ့။ သူလဲ ရံုးဆင္းခ်ိန္မို ့ကသုတ္ကရက္ျပန္သြားတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ မမၾကီးနဲ ့ဒုတိယအမ တို ့အိမ္ျပန္သြားၾကျပီေလ။ ေမာင္ေလးက ဘာမမေျပာေနပါနဲ ့ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလို ပါဘဲတဲ့။

အဲဒါနဲ ့က်မ အဲဒီသူ ကို မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ျပီး မျပန္ေသးဘူးလား။ connection မေကာင္းဘူးေနာ္လို ့ စာစရိုက္တယ္။ ေနာက္ျပီး ေတာ့ ဘာမွျပန္မလာတာနဲ ့ please sing out now, I know you are using other people account by mistake. ဆို ေတာ့ ဘာမွ ျပန္မလာဘဲ ဆက္သံုးတယ္။ ဒါေျကာင့္ Hmawbi ျမိဳ ့ကက်ဥ္းက်ဥ္းေလးေနာ္။ အင္တာနက္ဆိုင္ဆို၇င္လဲ တဆိုင္ဘဲရွိတယ္။ IP address ကိုၾကည့္ျပီးဆိုင္ကို စံုစမ္း ရင္ဘယ္သူသံုးေနတယ္ဆိုတာ သိနိုင္တယ္။ ေက်းဇူးျပဳျပီး sign out လုပ္ပါလို ့ထပ္ရိုက္လိုက္ေတာ့ မွထြက္သြားတယ္။သံုးတဲ့သူအေပၚ၇င့္ခ်င္လို္ ့မဟုတ္ပါဘူး။ common sense ေလးနဲ ့သူမ်ား privacy ကို မၾကည့္မိေအာင္လို ့ပါ။ genuine mistake လဲျဖစ္နိုင္တာမို္ ့ ေမာင္ေလးေျပာတာကို လက္ခံပါတယ္။ အဲဒီလို ့မမွားေအာင္လဲအမေတာ္ေတြကို နည္းနည္းေလး alert လုပ္၇မယ္။

အမကလဲ connection ျပတ္သြားတဲ့တုန္း အခ်ိန္ေစ့ သြားလို ့sign out မလုပ္မိဘူးထင္တယ္။ ဒါေပမဲ ့ေနာက္သံုးတဲ့သူ ဆက္ျပီးသံုးေနမိေ၇ာ။ တကယ္လို ့sensitive information ေတြပါရင္ေတာ့ ဒုကၡေ၇ာက္မွာ။ ညေနေမာင္ေလးအငယ္ဆံုးဆီဖုန္းေခၚေတာ့ ဆက္သြယ္ေ၇းဧ၇ိယာျပင္ပသို ့ေ၇ာက္၇ွိေနပါသည္တဲ့။ ညီမေလးဆီဆက္ေတာ့လဲ ဒီလိုဘဲ။ ခက္တယ္ေနာ္ ျမန္မာျပည္ကျမိဳ ့နယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဆက္သြယ္ေ၇း ဧ၇ိယာျပင္ပကို ေ၇ာက္ေ၇ာက္ေနတာဘဲ။ တခုခုေတာ့ ေျပာင္းလဲသင့္ ျပီ။ Obama လို yes we can လို ့အာမခံေျပာနိုင္မဲ ့သူ တစ္ေယာက္ေယာက္၇ွိ၇င္သိပ္ေကာင္းမွာ။ long term dream.

ငယ္ငယ္ကဖတ္ဖူးတဲ့ ၀တၳဳတခုရဲ ့အစမွာလားအဆံုးမွာလားမသိ

မည္သူကိုမွမရည္၇ြယ္ပါတိုက္ဆိုင္မွဳရွိလွ်င္ ခြင့္လြတ္ပါ တဲ ့ အဲဒီစကားေလးၾကိဳက္လို ့သံုးလိုက္တယ္။

နာ ဂ လြတ္ ေက်ာက္ဒတ္ထာ ေနာ့ ။ နာ့ ဂို လာမေျပာနဲ ့မင္းဘာျဖစ္တြားမယ္ ထင္သလဲ။ နာ ဂ ဂလိုမ်ိဳးေတြ လဲေ၇းေလ့ေ၇းထမရွိဘူး ။ ဒါကေတာ့ ျပာေလာင္ထဲက စကား။ လြတ္ၾကိဳက္လို ့မွတ္ထားတာ

ေတာ္ေသးျပီ။

(5)တပတ္ရစ္ ရုပ္ျမင္သံၾကား

ဒီေန ့မနက္ပိုင္း fleu jab (အေအးမိေရာဂါ)ကာကြယ္ေဆး ဒုတိယအၾကိမ္ထိုး တယ္ ေနာက္ dentist appointment ကိုသြားတယ္။ ထံုေဆး ကျပင္းလြန္းအားၾကီးတယ္ ေနာက္ထပ္ treatment ၂ၾကိမ္ထပ္သြားယူရဦးမယ္။

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ထံုေဆးအရွိန္နဲ ့မွိန္းျပီးနားေနတုန္း အမဲမေလး ဂ်ဴနီယာ က ရုပ္ျမင္သံၾကားစပ္တူ ၀ယ္ဖို ့ လာေျပာတယ္။ ဒါ့ ေၾကာင့္ ၂ေယာက္သား ျမိဳ ့ထဲကို bus ကားနဲ ့သြားၾကတယ္။ ၂၄ လက္မ thomson ရုပ္ျမင္သံၾကား second hand ကို ေပါင္ ၅၀။ အငွားကားခ ၁၄ေပါင္ စုစု ေပါင္ း ၆၄ေပါင္။သူက က်မကို ၂၄က်ပ္ စိုက္ သူက၄၀စိုက္မယ္တဲ့ ဒါေပမဲ ့က်မဒီျမိဳ ့ကေျပာင္းရင္သူအပိုင္ယူမယ္ တဲ့ ။ က်မ သေဘာတူလိုက္တယ္။

ရုပ္ျမင္သံၾကားကို သတင္းနဲ ့ေကာင္းတဲ ့ဇာတ္လမ္းတြဲေတြသာ က်မေရြးၾကည့္တယ္၊ အင္တာနက္၊ကြန္ပ်ဴတာနဲ ့ သတင္းစာရွိေနရင္ က်မအတြက္ လံုေလာက္ျပီ။ အခုတေလာ ဒီက တီဗြီေတြမွာ ေၾကာ္ျငာခနခနေနွာက္ယွက္ လြန္းလို ့မ်က္ေစ့ေနာက္တယ္။

ညေနဘက္ ၀က္သားကင္၊လက္ဘက္သုတ္၊နဲ ့ ပဲျပဳတ္ေက်ာ္နဲ ့ဂ်ဴနီယာကို က်မညစာေၾကြးတယ္။ သူ ကေတာ့ တီဗြီ ရလို ့အရမ္းေပ်ာ္ေနပံုဘဲ။ သူလဲ တီဗြီမၾကည့္ရတာ ၃လနီးနီးရွိျပီဆိုေတာ့ နားလည္ေပးနိုင္ပါတယ္။ ဧည့္ခန္းကိုက်မအစီအစဥ္နဲ ့ ဆိုဖါေနရာခ်၊ တီဗြီ အင္တာနာၾကိဳးဆင္ ။ ထမင္းစားစားပြဲနဲ ့ကုလားထိုင္ေတြကို က်မတစ္ေယာက္ထဲ kitchen ကေနေရြ ့ နဲ ့ေတာ္ေတာ္ေမာသြားတယ္။ သူကကိုယ္၀န္နဲ ့ဆိုေတာ့ မရခ်ရမလြယ္ဘူးေလ။

အငွားကားေမာင္းတဲ ့သူ ကေတာ္ေတာ္မာေရေက်ာေရရွိတဲ ့ဒီနိုင္ငံက လူျဖဴ၊ က်မတို ့၂ေယာက္၀ယ္လားတဲ ့တီဗြီအေလးၾကီးကို ျခံ၀နားထိဘဲခ်ေပးတယ္။ ျပီးေတာ့ over charge လုပ္တယ္။ ျခံထဲကေန ့က်မတို ့ေနတဲ ့basement flat ကို ေတာ္ေတာ္ေလးအခ်ိန္ေပးျပီးသယ္ရတယ္။ အေလးၾကီးဘဲ။ ေတာမွာေနရတဲ့ ဒုကၡက မေသးဘူး။

အင္တာနက္ကလဲ တေနကုန္မေကာင္းဘူး။ စိတ္ပိန္တယ္။ အမဲမေလးနဲ ့ future အစီအစဥ္ေတြကို ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ က်မ ေလမိသားစုနဲ ့ဆံုခ်င္တယ္။ သူလဲဒီလိုဘဲ။ ထမင္းကိုေစာင့္ကအက်က္ေနွးသည္။ေရကို ေစာင့္ ကအတက္ေနွးသည္တဲ့ ေစာင့္ရတဲ့ဒုကၡ ကအင္မတန္ၾကီးတာဘဲ။

ေစာင့္ရတဲ့အခ်ိန္ေတြျမန္ျမန္ကုန္ပါေစ။

ည၁၁နာရီ ၂၈မိနစ္ရွိသြားျပီ ။ နားဦးမည္။