ဒီျပန္ေရာက္ျပီး ေနာက္တစ္ေန ့နား ေနာက္တစ္ရက္ အလုပ္ျပန္ဝင္ ကိုယ္မရွိတုန္း အလုပ္မွာမထင္မွတ္တာေတြ ျဖစ္ စိတ္မေကာင္း ဝမ္းနည္းစြာ ႏွင့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္(လက္ေအာက္ငယ္သား)ဆိုမလား တစ္ေယာက္ရဲ ့မရိုးသားမႈ ့ကို CCTV ပံုရိပ္အရ eye သက္ေသလုပ္ခဲ့ရ လူစားထိုး မရခင္ အေတာ္ပင္ပန္း။ ေနာက္တစ္ေယာက္ ကို အလုပ္ခန္ ့ ေတာ့ သင္ေပးရတာ စိတ္အရမ္းေမာ စိတ္ကို အေတာ္ခ်ဳပ္တည္း။ အသက္ ရ လာျပီဆိုေပမဲ့ သည္းခံစိတ္ကို မနည္းေမြးယူရ။ အရွိအရွိ အတိုင္း ေျပာရင္ လူမုန္းခံရ စိတ္မရွည္ တစ္ဦး ႏွင့္တစ္ဦး ေလ့လာမႈ မွတ္သားႏိုင္မႈ အေတာ္ကြာတာ သတိထားမိ။ မညဴစူ ျဖစ္ေအာင္မနည္းသတိထား စိတ္ စိတ္ အေတာ္ကို အကုသိုလ ္မ်ားတဲ ့စိတ္ အိမ္က ပါလာတဲ့ အစားေလး ေတြ ညတိုင္း ထုတ္စား။ ေရာက္ကတည္းက အေျခာက္အျခမ္း ေလးေတြနဲ ့ မာလာ သုတ္ ေတြထုတ္ျပီးေတာ့စား။ မာလာ ဟင္းဆိုတာ အေတာ္ဆန္း ။ အႏွစ္က အေတာ္ေကာင္း ဆားေတာ့မ်ားတယ္ ဘာနဲ ့လုပ္ထားမွန္းမသိ။ ႏွမ္း ေထာင္းလဲပါသလိုဘဲ။ ျငဳပ္သီး အႏွစ္လဲပါတယ္။ ပဲဆီလား ႏွမ္းဆီလားမသိ ေမြးတာေတာ့ေမြး သည္။ အထဲက အမဲေရာင္နဲ ့အျဖဴေရာင္ ေခါက္ဆြဲေတြက အရမ္းတာမယ္။ မာမာၾကီးလဲ ဝါးစားျပစ္တာဘဲ ႏဴးေအာင္ျပဳတ္ဖို ့လိုမွန္းမသိ။ ဗိုက္ဆာရင္ ေက်ာက္ခဲေတာင္ အစာေၾက ႏုိင္တာကို။ အရင္က ေတာ့ တစ္ခါစားဖူး။ မသိေတာ့ ဟင္းခ်ိဳထင္ျပီး ေရအမ်ားၾကီးထည့္စားေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့။ ဒီျပန္ေရာက္ေတာ့ အခ်ိဳ မႈန္ ့နဲ ့ျပန္ညား။ ဟိုမွာ အေတာ္ေလး က်န္းက်န္းမာမာ ေနခဲ့ရတာဘဲ။ လမ္းလဲေလွ်ာက္လုိ ့ရတယ္။ ေခြ်းလဲထြက္တယ္။ အစားေတြလဲ အမ်ားၾကီးေကာင္းတယ္။ အခုက်ေတာ့ အေအးလႈိင္းမိေန လူလဲ က်ံဳဝင္မတတ္ေအး။ မနက္ ၆နာရီခြဲေက်ာ္ အိမ္ကထြက္ အလုပ္သြား။ အလုပ္က ၁၄ နာရီ ကြန္ပ်ဴတာေရွ ့ထိုင္ေနရတဲ ့အလုပ္ ထိုင္ရလြန္းလို ့ ဂြ်တ္တက္ႏိုင္တယ္။ ထိုင္ေနေပမဲ ့ မ်က္ေစ့ နား လက္ သတိအျမဲထားေနရတဲ့ အ လုပ္။ ေငြေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုင္ရတယ္။ ဒါေပမဲ ့ကိုယ္ပိုင္ေငြေတြ မဟုတ္။ ည ၁၀ နာရီ ၁၅ မိနစ္ အလုပ္ပိတ္ အိမ္ကို ၁၁ ခြဲေလာက္ေရာက္ ေၾကာင္ကို ၾကက္သားေႏြးေကြ်း လူစာ အေျခာက္အျခမ္းထုတ္ဖြင့္ ထမင္းေႏြး ညစာ နည္းနည္းစား ခနေန အိပ္ရာဝင္ မနက္ ၆နာရီခြဲျပန္ထ ေနာက္တစ္ေန ့အလုပ္သြား ေပ်ာ္လို ့ေနေနသလား ေမးရင္ေတာ့ မေပ်ာ္ဘူး။ ေတာ္ရာေနရာဆိုတာလဲ တကယ္ေတာ့ adjustment ေတြ အမ်ားၾကီးလုပ္ခဲ့ရတာ။ ဘယ္မွာေပ်ာ္သလဲ ဆိုေတာ့ ဘယ္မွာမွ မေပ်ာ္ဘူး လူတိုင္းနဲ ့လဲ ၾကာရွည္ မတည့္ႏိုင္ဘူး။ နားသိပ္မၾကားခ်င္ဘူး လူေတြ စကားေျပာတာ တိုးေနတယ္လို ့ ခံစားရတယ္။ နားေလးေနျပီလို ့ထင္တယ္။ သြားကေတာ့ ျပင္သင့္သေလာက္ ဟိုမွာျပင္ခဲ့တယ္။ ေတာ္ပါျပီ ဒီကိုယ္ခႏာ စက္ယႏးနယားၾကီး ကို ခုေလာက္ ေခ်ာဆီထည့္ျပီး လည္ပတ္လို ့ ရေနေသးတာ ကံေကာင္း။ ေခါင္းေမႊးျဖဴ တာလဲ ၾကာေပါ့။ ဒီအသက္နဲ ့ဒီေလာက္က်န္တာ ကံေကာင္းလို ့ ကိုယ္ထက္ငယ္သူတစ္ခ်ိဳ ့ ေသၾကျပီ။ မေန ့က အသိ ေဟာင္းတစ္ေယာက္ ဆံုးတာေျမခ် သတင္းၾကား မသြားျဖစ္ အလုပ္ရွိ သြားလဲ ကိုယ့္ကိုလူေတြ သိမွာမဟုတ္ ။ ဒီေန ့နား။ ခနေန စားဖို ့အစားရွာထြက္ ရမည္ ဘာ့ေၾကာင့္မွန္းမသိ ဘေလာ့ဂ္ျပန္ေရးခ်င္စိတ္ျဖစ္။ ခ်ေရး သတ္ပံုကေတာ့ ဒီတသက္ မမွန္ေတာ့ပါဘူး။ မျပင္ေတာ့ဘူး ။